حکم سگ (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

یکی از حیواناتی که در اسلام جایز است برای شکار آن را تعلیم داد سگ است که احکام خاص خود را دارد.

---

تعلیم سگ ، برای شکار جایز می‌باشد.
«... وما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله فکلوا مما امسکن علیکم...؛ از تو سؤال می‌کنند چه چیزهایی برای آنها حلال شده است؟ بگو: «آنچه پاکیزه است، برای شما حلال گردیده؛ (و نیز صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت یافته) که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده‌اید، (بر شما حلال است؛) پس، از آنچه این حیوانات برای شما (صید می‌کنند و) نگاه می‌دارند، بخورید؛ و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار،) بر آن ببرید؛ و از (معصیت) خدا بپرهیزید که خداوند سریع الحساب است!».

۱.۱ - شان نزول

درباره آیه فوق شان نزولهائى ذکر کرده اند که مناسبتر از همه این است : زید الخیر و (عدى بن حاتم) که دو نفر از یاران پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) بودند خدمتش رسیدند و عرض کردند: ما جمعیتى هستیم که با سگها و بازهاى شکارى صید مى کنیم ، و سگهاى شکارى ما حیوانات وحشی حلال گوشت را مى گیرند، بعضى از آنها را زنده به دست ما میرسد و آن را سر مى بریم ، ولى بعضى از آنها بوسیله سگها کشته مى شوند، و ما فرصت ذبح آنها را پیدا نمى کنیم و با اینکه مى دانیم خدا گوشت مردار را بر ما حرام کرده ، تکلیف ما چیست ! آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت .

---

نگهداری و همراه داشتن سگ شکاری مانعی ندارد و جایز است.
«... وما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله فکلوا مما امسکن علیکم...؛ از تو سؤال می‌کنند چه چیزهایی برای آنها حلال شده است؟ بگو: آنچه پاکیزه است، برای شما حلال گردیده؛ (و نیز صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت یافته) که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده‌اید، (بر شما حلال است؛) پس، از آنچه این حیوانات برای شما (صید می‌کنند و) نگاه می‌دارند، بخورید؛ و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار،) بر آن ببرید؛ و از (معصیت) خدا بپرهیزید که خداوند سریع الحساب است!».

---

شکار با سگ تعلیم دیده و فرمانبر و خوردن از شکار وی مانعی ندارد.
«یسـلونک ماذا احل لهم قل احل لکم الطیبـت وما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله فکلوا مما امسکن علیکم واذکروا اسم الله علیه واتقوا الله ان الله سریع الحساب؛ از تو سؤال می‌کنند چه چیزهایی برای آنها حلال شده است؟ بگو: آنچه پاکیزه است، برای شما حلال گردیده؛ (و نیز صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت یافته) که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده‌اید، (بر شما حلال است؛) پس، از آنچه این حیوانات برای شما (صید می‌کنند و) نگاه می‌دارند، بخورید؛ و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار،) بر آن ببرید؛ و از (معصیت) خدا بپرهیزید که خداوند سریع الحساب است!»
.سپس به سراغ صیدها رفته، مى گوید: (صید حیوانات صیاد که تحت تعلیم شما قرار گرفته اند، یعنى از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها آموخته اید، براى شما حلال است) (و ما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله) جوارح در اصل از ماده (جرح) گرفته شده که گاهى به معنى کسب و گاهى به معنى زخم است ، و به همین دلیل به حیوانات صیاد اعم از پرندگان و غیر پرندگان (جارحه) مى گویند، و جمع آن (جوارح) است یعنى حیوانى که به صید خود زخم وارد مى کند، و یا حیوانى که براى صاحب خود کسب مى نماید.

---