• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم اوقات دعا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حکم اوقات و زمان‌های دعا با توجه به آیات قرآن عبارتند از:



شايسته بودن دعا به درگاه الهى، در صبحگاهان و شامگاهان:
۱. «وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ...؛ و کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان می‌خوانند در حالی که خشنودی او را می‌خواهند مران....»
۲. «وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ...؛ و با کسانی که پروردگارشان را صبح و شام می‌خوانند (و) خشنودی او را می‌خواهند شکیبایی پیشه کن....»


دعا و نيايش به درگاه الهى در نيمه شب، امرى پسنديده:
«إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ • تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا ...؛ تنها کسانی به آیات ما می‌گروند که چون آن (آیات) را به ایشان یادآوری کنند سجده کنان به روی درمی افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند و آنان بزرگی نمی‌فروشند؛ پهلوهایشان از خوابگاهها جدا می‌گردد (و) پروردگارشان را از روی بیم و طمع می‌خوانند....»


استحباب دعا، پس از نماز (تعقيبات):
«فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ • وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ؛ پس چون فراغت یافتی به طاعت درکوش؛ و با اشتیاق به سوی پروردگارت روی آور.»
آیه یاد شده بر استحباب تعقیبات نماز و دعای پس از نماز دلالت دارد، چنانکه روایاتی نیز بر آن دلالت دارد.


استحباب دعا، پس از فراغ از عبادات:
۱. «وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا...؛ و هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه‌های خانه ( کعبه) را بالا می‌بردند (می‌گفتند) ‌ای پروردگار ما از ما بپذیر که در حقیقت تو شنوای دانایی.» دعای ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام پس از بنای کعبه بر مرغوبیت و استحباب دعا پس از هر عمل عبادی دلالت دارد.
۲. «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ • وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ؛ پس چون فراغت یافتی به طاعت درکوش؛ و با اشتیاق به سوی پروردگارت روی آور.» آیه یاد شده بر استحباب تعقیبات نماز و دعای پس از نماز دلالت دارد، چنانکه روایاتی نیز بر آن دلالت دارد.


۱. انعام/سوره۶، آیه۵۲.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۵۱.    
۳. کهف/سوره۱۸، آیه۲۸.    
۴. سجده/سوره۳۲، آیه۱۵.    
۵. سجده/سوره۳۲، آیه۱۶.    
۶. انشراح/سوره۹۴، آیه۷.    
۷. انشراح/سوره۹۴، آیه۸.    
۸. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة البیان، ص۱۲۵.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۱۲۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳۹۰.    
۱۱. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة البیان، ص۳۸۴.    
۱۲. انشراح/سوره۹۴، آیه۷.    
۱۳. انشراح/سوره۹۴، آیه۸.    
۱۴. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة البیان، ص۱۲۵.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۳۸۳، برگرفته از مقاله «حکم اوقات دعا».    


رده‌های این صفحه : آیات الاحکام | دعا | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار