• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حِنْث (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حِنْث (لغات‌قرآن) (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: حنث (مفردات‌قرآن)، حنث.


حِنْث: (عَلَی الْحِنْثِ الْعَظیمِ)
[۱] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۶.    

«حِنْث» در اصل به معنای «هر گونه گناه» است،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۰.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۵۰.    
ولی در بسیاری از مواقع این واژه به معنای «پیمان‌شکنی و مخالفت سوگند» آمده، به خاطر این که از مصداق‌های روشن گناه است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۴۱.    



(وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ)
[۵] واقعه/سوره۵۶، آیه۴۶.    
(و همواره بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان می‌گوید: کلمه حنث به معنای شکستن عهد و پیمان مؤکد به سوگند است، و اصرار در شکستن چنین عهدی به این است که: به این عمل ناستوده هم‌چنان ادامه دهد، و به هیچ وجه دست از آن برندارد.
و شاید این معنا از سیاق استفاده بشود که اصرار بر حنث عظیم عبارت است از اینکه استکبار از پرستش و بندگی پروردگار خود دارند، عبادتی که بر حسب فطرت بر آن پیمان بسته بودند، و در عالم ذر بر طبق آن میثاق داده بودند، و در عین سپردن چنین پیمانی فطری غیر پروردگار خود را اطاعت کنند، و این پیمان شرک مطلق است.
بعضی‌
[۷] شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
هم گفته‌اند: اصلا کلمه حنث به معنای گناه عظیم است، و اگر با این حال کلمه مذکور را به وصف عظیم توصیف کرده، با اینکه عظیم در معنای خود کلمه خوابیده، برای مبالغه است، و منظور از حنث عظیم شرک به خدا است.
بعضی‌
[۸] شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
دیگر گفته‌اند: حنث عظیم به طور کلی به معنای هر گناه کبیره است.
بعضی‌
[۹] شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
هم گفته‌اند: سوگند خوردن بر این ادعا است که قیامت دروغ است، و این سوگند در آیه شریفه‌ (وَ اَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ اَیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ یَمُوتُ)
[۱۰] نحل/سوره۱۶، آیه۳۸.    
حکایت شده می‌فرماید: مشرکین سوگندهای غلاظ و شدادی به خدا می‌خورند که خدا مردگان را زنده نمی‌کند، ولی لفظ آیه مورد بحث مطلق است، نه از آن خصوص عهدشکنی متبادر است، و نه شرک به خدا، و نه گناهان کبیره، و نه سوگند بر نبودن معاد، و چون آیه مطلق است پس با احتمال ما بهتر می‌سازد که گفتیم: عبارت است از اطاعت غیر خدا که این نیز مطلق است و شامل همه آن احتمالات می‌شود.
[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۵.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۵.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۲.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۹.    
)

۱. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۴۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۰.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۵۰.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۴۱.    
۵. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۴۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    
۷. ↑ شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
۸. ↑ شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
۹. ↑ شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۷، ص۱۴۴.    
۱۰. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۳۸.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۵.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۵.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۲.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۹.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حِنْث»، ص۱۹۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره واقعه | لغات قرآن
جعبه ابزار