• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حُصِّلَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حصول (مفردات‌قرآن).


حُصِّلَ: (وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ)
«حُصِّلَ» از مادّه‌ «تحصیل» در اصل به معنای بیرون آوردن «مغز» از «پوست» است؛ همچنین به تصفیه معادن، و خارج کردن طلا و امثال آن از سنگ معدن اطلاق می‌شود، سپس در معنای وسیعی، یعنی مطلق استخراج و مجزا ساختن به کار رفته است. و در آیه مورد بحث، منظور جداسازی خیر و شرّی است که در دل‌ها نهفته شده، اعم از ایمان و کفر، یا صفات حسنه و رذیله، و یا نیات خوب و بد، که در آن روز آنها از یکدیگر جدا و ظاهر و آشکار می‌شود، و هر کس بر طبق آن به پاداش کیفر خود می‌رسد.



(وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ) (و آنچه در درون سينه‌هاست آشكار مى‌گردد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از تحصیل آنچه در سینه‌ها است، جدا سازی صفاتی است که در باطن نفوس است، یعنی صفات ایمان از کفر و رسم نیکوکاری از بدکاری، هم‌چنان که در جای دیگر فرموده‌ (یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ) ولی بعضی‌ از مفسرین گفته‌اند: منظور از تحصیل ما فی الصدور، بر ملا شدن نهانی‌هایی است که هر کس در باطن خود پنهان کرده، در آن روز این باطن‌ها ظاهر می‌شود، که هر فردی همانطور که به حساب ظاهرش رسیدند، و جزای اعمال ظاهریش را دادند، به حساب باطنش هم برسند، و جزای آن را نیز بدهند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. عادیات/سوره۱۰۰، آیه۱۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۴۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۵۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۲۷۴.    
۵. عادیات/سوره۱۰۰، آیه۱۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۰.    
۷. طارق/سوره۸۶، آیه۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۹۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۴۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۴۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۲۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حُصِّلَ»، ص۱۸۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره عادیات | لغات قرآن




جعبه ابزار