• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حُرْمَت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حُرُمات (لغات‌قرآن).
مقالات مشابه: احترام (علوم دیگر).
دیگر کاربردها: حرمت (ابهام‌زدایی).


حُرْمَت (به ضم حاء و سکون راء) از مفردات نهج البلاغه به معنای احترام و عظمت است.
جمع آن حُرَم (به ضم حاء و فتح راء) و کلماتی مانند حرام و حَرَم (بر وزن شرف) از مشتقات این واژه‌اند.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی نکوهش اصحاب جمل، پندهای حکیمانه و توصیف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و ... از این واژه استفاده نموده است.



حُرْمَت به معنای احترام و عظمت آمده است. «الحرمة ما لا یحلّ انتهاکه».»
حَرام به معنای حُرمت و احترام نیز آمده است چنان‌که گفته می‌شود: «البیتُ الحَرام».»
حَرَم به معنای محترم و چیزی که هتک حرمتش جایز نیست آمده است چنان‌که گفته می‌شود: «مکّه و حوالی آن حرم است». این واژه مقابل «حِلّ» بکار رفته است.


برخی از مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - حُرْمَةَ - خطبه ۱۷۱ (نکوهش اصحاب جمل)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص نکوهش اصحاب جمل فرموده است:
«فَخَرَجُوا یَجُرُّونَ حُرْمَةَ رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) کَمَا تُجَرُّ الاْمَةُ عِنْدَ شِرَائِهَا»؛
«از مکه خارج شدند حرمت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) (عایشه) را با خود می‌کشیدند مانند کشیدن کنیز به وقت خریدنش».

۲.۲ - حَرامَهُ - خطبه ۱۶۷ (درباره حلال و حرام)

آن حضرت در بیانی در خصوص حلال و حرام الهی فرموده‌اند:
«مُبَيِّناً حَلاَلَهُ وَ حَرامَهُ، وَ فَرائِضَهُ وَ فَضائِلَهُ، وَ ناسِخَهُ وَ مَنْسوخَهُ، وَ رُخَصَهُ وَ عَزائِمَهُ، وَ خاصَّهُ وَ عامَّهُ، وَ عِبَرَهُ وَ أَمْثالَهُ، وَ مُرْسَلَهُ وَ مَحْدودَهُ، وَ مُحْكَمَهُ وَ مُتَشابِهَهُ، مُفَسِّراً جُمَلَهُ، وَ مُبَيِّناً غَوَامِضَهُ»؛
«حلال و حرامش آشكار و فريضه‌ها و مستحبّات و ناسخ و منسوخ، و مباح و ممنوع، خاص و عام، پندها و مثلها، مطلقها و محدودها، محكمات و متشابهاتش همه معلوم است؛ مجملات آن به بركت محكمات و آيات روشن، تفسير شده، نكات پيچيده آن (در پرتو آيات ديگر) واضح است».

۲.۳ - حُرْمَةَ - خطبه ۱۶۷ (موعظه)

امام (علیه‌السلام) در پندهایی حکیمانه می‌فرماید:
«وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَی الْحُرَمِ کُلِّهَ»ا؛
«و احترام مسلمان را بر همه احترام‌ها برتر کرده است».

۲.۴ - حَرَم - خطبه ۱۶۲ (در توصیف پیامبر)

امام (علیه‌السلام) همچنین در توصیف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده‌اند:
«وَ شَجَرَتُهُ خَیْرُ الشَّجَر نَبَتَتْ فِی حَرَم، وَ بَسَقَتْ فِی کَرَم»؛
«خانواده او بهترین خانواده است در نسل محترمی به وجود آمده و در کرامت بالا رفته است».

۲.۵ - حَرَماً - خطبه ۱ (درباره کعبه و حج)

آن حضرت در خصوص کعبه و فلسفۀ حجّ نیز می‌فرماید:
«جَعَلَهُ سُبْحَانَهُ لِلاِسْلامِ عَلَماً، وَ لِلْعَائِذِینَ حَرَماً»؛
«خداوند متعال این خانه خود را پرچمی برای اسلام قرار داد و حرم امنی برای پناهندگان به آن».
این واژه پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،ج۱، ص۲۶۷.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۸.    
۳. ابن سیده، علی بن إسماعیل، المحکم و المحیط الأعظم، ج۳، ص۳۲۷.    
۴. ابن عاشور، محمدطاهر بن‌ محمد، التحریر و التنویر، ج۷، ص۵۵.    
۵. قمی مشهدی، محمدرضا، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۳، ص۱۶۶.    
۶. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۸۱، خطبه ۱۷۱.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۷، خطبه ۱۷۲.    
۸. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۰۳، خطبه ۱۶۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷۹.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۶.    
۱۱. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۷.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۹۴.    
۱۳. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۳۲.    
۱۴. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۰۸.    
۱۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۶، خطبه ۱۶۷.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۴، خطبه ۱.    
۱۷. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹، خطبه ۱.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۷.    
۲۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۰.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۳۹.    
۲۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۷۹.    
۲۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۱۷.    
۲۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۷۴، خطبه ۱۶۷.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۲، خطبه ۱۶۷.    
۲۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۹۷، خطبه ۱۶۲.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷۱.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۸۰.    
۲۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۸۱.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۲۹.    
۳۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۲.    
۳۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۸۹.    
۳۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۱۳، خطبه ۱۶۲.    
۳۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۹، خطبه ۹۴.    
۳۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۸۵، خطبه ۹۲.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۱.    
۳۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۲۹.    
۳۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۲.    
۳۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۲۶۱.    
۴۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۰۶.    
۴۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۶۲.    
۴۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۷، خطبه ۱.    
۴۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵، خطبه ۱.    
۴۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۱، خطبه ۱.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳.    
۴۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۷.    
۴۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۶۹.    
۴۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۵۸.    
۴۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۶۶.    
۵۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۲۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حرمه»، ص۲۶۷.    






جعبه ابزار