حُرُمات (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُرُمات: (وَالْحُرُمَاتُ قِصاصٌ)«حُرُمات» جمع
«حرمه» به معنای چیزی است که باید آن را حفظ کرد و
احترام آن را نگه داشت؛
و
حَرَم را از این جهت حَرَم گفتهاند که جای محترمی است و هتک آن جایز نیست. و اعمال نامشروع و قبیح را از این جهت
حرام میگویند که ممنوعیت دارد؛ همانگونه که در مورد حرم،
یا
ماه حرام بعضی اعمال ممنوع است.
(الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ) (ماه حرام، در برابر ماه حرام. اگر آنها، احترام آن را شكستند، شما نيز مىتوانيد مقابله به مثل كنيد. و تمام حرمتهاى شكسته شده، قابل
قصاص است. و بطور كلّى هر كس به شما حمله كرد، همانند حمله وى بر او حمله كنيد و از مخالفت
فرمان خدا بپرهيزيد و زيادهروى ننماييد)؛ و بدانيد
خدا با پرهيزگاران است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه (حرمات) جمع حرمت است و حرمت عبارت است از چیزی که هتک آن حرام و تعظیمش
واجب باشد، و منظور از حرمات در اینجا حرمت
ماههای حرام و حرمت حرم
مکه است و حرمت
مسجد الحرام، و معنای آیه این است که چون که کفار حرمت ماه حرام را رعایت نکردند، و در آن جنگ راه انداختند، و هتک حرمت آن نموده در سال
حدیبیه رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و اصحاب او را از عمل
حج باز داشته به سویشان تیراندازی و سنگپرانی کردند پس برای
مؤمنین هم جایز شد با ایشان مقاتله کنند، پس عمل مسلمین هتک حرمت نبود بلکه
جهاد در راه خدا و امتثال امر او در اعلای کلمه او بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حُرُمات»، ص۱۸۲.