• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حُرُمات (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حُرُماتِ‌ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: حرمه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، احترام.


حُرُمات: (وَالْحُرُمَاتُ قِصاصٌ)
[۱] بقره/سوره۲، آیه۱۹۴.    

«حُرُمات» جمع‌ «حرمه» به معنای چیزی است که باید آن را حفظ کرد و احترام آن را نگه داشت؛
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۳.    
و حَرَم را از این جهت حَرَم‌ گفته‌اند که جای محترمی است و هتک آن جایز نیست. و اعمال نامشروع و قبیح را از این جهت حرام می‌گویند که ممنوعیت دارد؛ همان‌گونه که در مورد حرم،
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۳۰.    
یا ماه حرام بعضی اعمال ممنوع است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۴.    



(الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ)
[۵] بقره/سوره۲، آیه۱۹۴.    
(ماه حرام، در برابر ماه حرام. اگر آنها، احترام آن را شكستند، شما نيز مى‌توانيد مقابله به مثل كنيد. و تمام حرمت‌هاى شكسته شده، قابل قصاص است. و بطور كلّى هر كس به شما حمله كرد، همانند حمله وى بر او حمله كنيد و از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد و زياده‌روى ننماييد)؛ و بدانيد خدا با پرهيزگاران است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه (حرمات) جمع حرمت است و حرمت عبارت است از چیزی که هتک آن حرام و تعظیمش واجب باشد، و منظور از حرمات در اینجا حرمت ماه‌های حرام و حرمت حرم مکه است و حرمت مسجد الحرام، و معنای آیه این است که چون که کفار حرمت ماه حرام را رعایت نکردند، و در آن جنگ راه‌ انداختند، و هتک حرمت آن نموده در سال حدیبیه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اصحاب او را از عمل حج باز داشته به سویشان تیراندازی و سنگ‌پرانی کردند پس برای مؤمنین هم جایز شد با ایشان مقاتله کنند، پس عمل مسلمین هتک حرمت نبود بلکه جهاد در راه خدا و امتثال امر او در اعلای کلمه او بود.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۹۱.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۶۳.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۳۶.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۲.    
)

۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۹۴.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۳.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۳۰.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۴.    
۵. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۹۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۹۱.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۶۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۳۶.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۲.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حُرُمات»، ص۱۸۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن
جعبه ابزار