حُجْرَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُجْرَه (به ضم حاء و سکون جیم و فتح راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
غرفه و اتاق است.
جمع آن عبارت است از:
حُجْرات (به ضم حاء و سکون جیم) که به معنی غرفه‌ها است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص ناتوانی انسان از توصیف
خدای تعالی و نکوهش
معاویه از این واژه استفاده نموده است.
این واژه دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
حُجْرَه به معنای غرفه و اتاق است
جمع آن
حُجْرات به معنی غرفه‌ها است.
بعضی از مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل است:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص ناتوانی انسان از توصیف خدای تعالی فرموده است:
«بَلْ إِنْ كُنْتَ صادِقاً أَيُّها الْمُتَكَلِّفُ لِوَصْفِ رَبِّكَ، فَصِفْ جَبْرَئيلَ وَ ميكَائيلَ وَ جُنودَ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبينَ، في حُجُراتِ الْقُدُسِ» «ای کسی که خود را برای بیان اوصاف پروردگارت به زحمت افکنده‌ای! اگر راست می‌گویی
جبرئیل و
میکائیل و لشکر فرشتگان مقربین را وصف کن.»
این واژه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حجره»، ج۱، ص۲۵۲.
