• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَسْرَت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حَسْرَت (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حسر (مفردات‌قرآن)، حسرت (لغات‌قرآن)، حسرت.


حَسْرَت از مفردات نهج البلاغه به معنای ندامت و تاسف خوردن بر آنچه از دست رفته است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با درباره مال حرام از این واژه استفاده نموده است.


حَسْرَت
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۳.    
به معنای ندامت و تاسف خوردن بر آنچه از دست رفته است. جمع آن حسرات است.
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۶۷.    
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۴۴.    


برخی از مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - حسرة - حکمت ۴۲۹ (درباره مال حرام)

«إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَسْرَةُ رَجُل كَسَبَ مَالاً فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللهِ، فَوَرَّثَهُ رَجُلاً فَأنْفَقَهُ فِي طَاعَةِ اللهِ سُبْحَانَهُ، فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ، وَدَخَلَ الاَْوَّلُ بِهِ النَّارَ»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۹.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    

«بزرگترين حسرت‌ها در روز قیامت، حسرت شخصى است كه ثروتى را از راه حرام به دست آورده‌ و آن را براى كسى به ارث گذاشته كه در راه خدا انفاق كرده است و خدا به خاطر اين مال او را داخل بهشت و شخص اوّل را به خاطر همان وارد جهنّم گردانيده است».
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۳۸.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۴۳۸.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۷۴.    
)
حسرت نه بار در «نهج البلاغه» دیده می‌شود.
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۳۷، نامه ۵۹.    
[۱۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، نامه ۴۱.    
[۱۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۰.    
[۱۶] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۵۲، خطبه ۱۰۹.    
[۱۷] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۹۶، خطبه ۳۵.    
[۱۸] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۵۴۶، خطبه ۱۰۸.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۳.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۶۷.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۴۴.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۹.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۳۸.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۴۳۸.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۷۴.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۳۷، نامه ۵۹.    
۱۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، نامه ۴۱.    
۱۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۰.    
۱۶. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۵۲، خطبه ۱۰۹.    
۱۷. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۹۶، خطبه ۳۵.    
۱۸. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۵۴۶، خطبه ۱۰۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حسرت»، ج۱، ص۲۷۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 420 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 429 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 108 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 109 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 35 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 41 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 59 نهج البلاغه
جعبه ابزار