حَرَس (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

حَرَس: (حَرَساً شَدیداً وَ شُهُباً)
«حَرَس» (بر وزن قفس) جمع «حارس» به معنای نگاهبان، و بعضی آن را اسم جمع دانسته‌اند.

---

(وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا) (و این‌که ما آسمان را جستجو کردیم و آن را پر از محافظان قوی و تیرهای شهاب یافتیم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه حرس - به طوری که گفته‌اند- اسم جمع کلمه حارس است، و به همین جهت با صفت مفرد توصیف شده، و مراد از حرس شدید، نگهبانان قدرتمندی است که نمی‌گذارند شیطان‌ها در آسمان‌ها استراق سمع کنند، و به همین جهت دنبالش فرمود: و شهبا، که منظور از شهاب‌ها سلاح آن نگهبانان است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

---