• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حوک (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَوْک (به فتح حاء و سکون واو) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای بافتن است. از این مادّه شانزده مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



حَوْکبه معنای بافتن است.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - نامه ۶۵

آنحضرت به معاویه مى‌نويسد: «وَقدْ أَتَانِي كِتَابٌ مِنْكَ ذُو أَفانِينَ مِنَ الْقَوْلِ ضَعُفَتْ قُوَاهَا عَنِ السِّلْمِ، وَأَسَاطِيرَ لَمْ يَحُكْهَ مِنْكَ عِلْمٌ وَلاَ حِلْمٌ، أَصْبَحْتَ مِنْهَا كَالْخَائِضِ فِي الدَّهَاس، وَالخَابِط فِي الدِّيمَاسِ.» «نامه‌اى از تو به من رسيده كه سراسر آن پشت هم اندازى بود؛ در آن از صلح و خيرخواهى خبرى نبود. در اساطیر و سخنان افسانه‌اى هيچ اثرى از دانش و بردبارى به چشم نمى‌خورد؛ تو همچون كسى هستى كه در زمين سست و صعب العبور گام گذارده و يا همچون كسى كه در تاريكى دخمه‌هاى زيرزمينى راه خود را گم مى‌كند.» (شرح‌های نامه: )

۲.۲ - خطبه ۱۹

هنگامى كه امام در مسجد کوفه بر منبر بود سخنى فرمود كه «اشعث بن قیس» به امام‌ اعتراض كرد: اى امير مؤمنان! اين مطلب به زيان تو است نه به سود تو! امام با بى اعتنايى نگاهى به او كرد و فرمود: «مَا يُدْرِيكَ مَا عَلَيَّ مِمَّا لِي؟ عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللهِ وَلَعْنَةُ اللاَّعِنِينَ! حَائِكٌ ابْنُ حَائِك! مُنَافِقٌ ابْنُ كُافِر.»«تو چه مى‌دانى چه چيز به سود من است يا زيان من؟ نفرين خدا و نفرين كنندگان بر تو باد اى حائک پسر حائک و اى منافق فرزند کافر (شرح‌های خطبه: )


از این مادّه شانزده مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۴.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۶۴.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة والشوارد، ج۱، ص۷۵۰.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۱، نامه ۶۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۸، نامه ۶۵.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه ۶۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۳، نامه ۶۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۵.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۲۹۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۲.    
۱۲. ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۶.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۵.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۵۱.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۶۱، خطبه۱۹.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۱، خطبه۱۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۴۰.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۴۲.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱، ص۶۴۷.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۸۳.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حوک»، ج۱، ص۳۱۴.    






جعبه ابزار