حوم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حوم از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای گرديدن و دور زدن است. از این مادّه سه مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
حومبه معنای گردیدن و دور زدن است.
مواردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
درباره فتنه‌ها فرموده:
«إِنّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهِتْ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ، يُنْكَرْنَ مُقْبِلاَت، وَيُعْرَفْنَ مُدْبِرَات يَحُمْنَ حَوْمَ الرِّيَاحِ، يُصِبْنَ بَلَداً وَيُخْطِئْنَ بَلَداً.»«فتنه‌ها چون روی آورند
حق را به باطل مشتبه کنند و چون برگردند، بیدار می‌کنند، در حال روی آوردن ناشناخته‌اند و در حال برگشتن شناخته می‌شوند ماهيّت آنها بر همه كس روشن مى‌گردد، فتنه همچون بادها دور مى‌زند، به برخى از شهرها اصابت مى‌كند و از بعضى مى‌گذرد..»
(شرح‌های خطبه:
)
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در
خطبه ۱۹۲ می‌فرمایند:
«وَيَضْرِبُونَ مِنْكُمْ كُلَّ بَنَان، لاَ تَمْتَنِعُونَ بِحِيلَة، وَلاَ تَدْفَعُونَ بِعَزِيمَة، فِي حَوْمَةِ ذُلّ، وَحَلْقَةِ ضِيق، وَعَرْصَةِ مَوْت، وَجَوْلَةِ بَلاَء.»«دست‌هايتان را قطع مى‌نمايند، نه مى‌توانيد با حيله و نقشه آنها را منع كنيد و نه با سوگند وقسم! زيرا كمين‌گاه آنها جایگاهى ذلّت‌آور، دايره‌اى تنگ‌وعرصه مرگ و جولانگاه بلاست.»
(شرح‌های خطبه:
)
از این مادّه سه مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حوم»، ج۱، ص۳۱۶.
