• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حول (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَوْل (به فتح حاء و سکون واو) از واژگان نهج‌البلاغه معانی مختلفی دارد. یکی از معنی‌اش تغیّر و انفصال است. طرف شى‌ء را هم «حول» گويند كه مى‌تواند به آن متحول شود و بر گردد. حول به معنای قدرت نیز آید. از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.



حَوْلبه معنای تغیّر و انفصال است. راغب گوید: اصل حول تغیّر شی‌ء و انفصال آن از دیگری است. به اعتبار تغیّر گویند: «حَالَ‌ الشَّیْ‌ءُ یَحُولُ‌» و به اعتبار انفصال گویند: «حَالَ‌ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ.» سال را از آن جهت حَوْل گویند که متغیّر است و انقلاب و دوران دارد. جانب و طرف شی‌ء را حول گویند که می‌تواند به آن متحوّل شود و برگردد. حال انسان و غیر انسان همان امور متغیّره است در نفس و جسم و مال (مثل صحت، شادی، ثروت و...) حول انسان نیروی اوست در یکی از امور فوق که متحوّل و متغیّر است.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - حکمت ۳۲۵

در رابطه با شكر نعمت و بذل آن فرموده: «إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَخْتَصُّهُمْ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ، فَيُقِرُّهَا فِي أَيْدِيهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ، ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَيْرِهِمْ.»«خداوند بندگانى دارد كه نعمت‌هاى خاصّى به آن‌ها بخشيده تا ديگر بندگان از آن بهره گيرند، به همين جهت مادام كه از اين نعمت‌ها بذل مى‌كنند، خدا آن را در دستشان ثابت مى‌دارد، امّا هنگامى كه بخل ورزند، از آن‌ها مى‌گيرد و به ديگران مى‌دهد.» (شرح‌های حکمت: )

۲.۲ - خطبه ۱۸۶

در وصف حق تعالی فرموده: «الَّذِي لاَ يَحُولُ وَلاَ يَزُولُ، وَلاَ يَجُوزُ عَلَيْهِ الاُْفُولُ.»«هيچ چيز در او مؤثّر نيست و زوال و تغيير و افول در او راه ندارد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۳ - خطبه ۳

در رابطه با بیعت خويش فرموده: «مُجْتَمِعینَ حَوْلی کَرَبیضَةِ الغَنَمِ.»«یعنی گروهی از گوسفندان که داخل آغل می‌شوند.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۴ - خطبه ۸۳

در صفات حق تعالی فرمود: «الْحَمْدُ للهِ الَّذِي عَلاَ بِحَوْلِهِ، ودَنَا بِطَوْلِهِ، مَانِحِ كُلِّ غَنِيمَة وَفَضْل، وَكَاشِفِ كُلِّ عَظِيمَة وَأَزْل.»«ستايش مخصوص خداوندى است كه علوّ مرتبه‌اش به خاطر قدرت، و نزديكيش به مخلوقات به واسطه عطا و بخشش اوست، همو بخشنده تمام نعمت‌ها، و دفع كننده تمام شدايد و بلاهاست.» (شرح‌های خطبه: )


از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۵۸.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۶.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۶-۲۶۷.    
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۷.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموار فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص ۷۵۳.    
۷. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۳.    
۸. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۵۵.    
۹. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۱، حکمت ۴۲۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳، حکمت ۴۲۵.    
۱۱. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۷.    
۱۲. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۱۹.    
۱۴. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۵۰۴.    
۱۵. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۰.    
۱۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۲۵.    
۱۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۴۵.    
۱۸. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۷۳، خطبه ۱۸۶.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۲۵.    
۲۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۶۶.    
۲۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۶۹.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۲۰۴.    
۲۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۵۵.    
۲۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۸۰.    
۲۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۵.    
۲۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۳۱.    
۲۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹، خطبه ۳.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹-۴۰، خطبه۳.    
۲۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۴.    
۳۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۵-۵۲۷.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۸۰-۳۸۲.    
۳۲. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۰۳-۱۰۴.    
۳۳. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۰۰.    
۳۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۱۴۲.    
۳۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۲۸.    
۳۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۰۷، خطبه ۸۳.    
۳۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۹.    
۳۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۹۶.    
۳۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۹۷.    
۴۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۳۳۴.    
۴۱. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۴۳.    
۴۲. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حول»، ج۱، ص۳۱۵.    






جعبه ابزار