حَوْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَوْط (به فتح حاء و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای فرا گرفتن است.
«
حائط» ديواريست كه مكان مخصوصى را احاطه كرده است، به معنای حفظ نيز استعمال مى‌شود.
از این مادّه شانزده مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
حَوْط به معنای فرا گرفتن است.
یکی از مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در مقام توجّه به
خدا فرموده:
«وَ نَسْتَعِينُهُ عَلَى هذِهِ النُّفُوسِ الْبِطاءِ عَمّا أُمِرَتْ بِهِ، السِّراعِ إِلَى ما نُهِيَتْ عَنْهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ مِمّا أَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ.» «و مدد می‌خواهم از او بر این نفوسی که تاخیر کننده‌اند از آنچه امر شده‌اند، و سرعت کننده‌اند به آنچه از آن نهی شده‌اند يارى مى‌طلبيم و از گناهانى كه علمش به آن‌ها احاطه دارد.»
از این مادّه شانزده مورد در نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حوط»، ج۱، ص۳۱۴.
