حوزه علمیه رامسر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رامسر از شهرهای استان
مازندران در شمال
ایران است. این شهر بیش از ده قرن آباد بوده و خاندان‌های بزرگی که غالباً از
سادات بودند، در آن می‌زیسته‌اند.
مسجد آدینه با بیش از ۷۰۰ سال قدمت و بقعه متبرکه
آقا سیدابوالحسن با بیش از ۳۰۰ سال سابقه، پیشینه تاریخی شهر را نشان می‌دهد.
تاریخ حوزه علمیه و علمای آن طبق آنچه در کتاب
بزرگان رامسر آمده، به حدود قرن ده باز می‌گردد که بعد از این تاریخ تا به امروز این حوزه علمیه با فراز و فرودهایی رو به رو شده و اکنون به حیات خود ادامه می‌دهد.
سادات رامسر به دو تیره تقسیم می‌گردند:
۱. تیره سادات حسینی، سادات محله و چپرسر
۲. تیره سادات آخوند محله
هر دو تیره به
سیدعلی پلاسید (پلا در زبان گیلکی به معنی «بزرگ» است.) منتهی می‌گردد که در زمان سلطنت
شاه اسماعیل صفوی به عنوان «شیخ الاسلام» به رامسر آمد. وی از علما و دانشمندان
عصر صفوی است که حدود سال ۹۴۰ق در «
جوردیه» رامسر وفات نمود و بر حسب وصیت جنازه‌اش در سادات محله به خاک سپرده شد.
برخی از مدارس علمیه رامسر به قرار زیر می‌باشند:
۱.
مدرسه علمیه سید‌هادی بزرگ (آخوند محله)
۲.
مدرسه ملاعبدالرزاق نحوی۳.
مدرسه علمیه سادات محله۴.
مدرسه سیدمرتضی۵.
مدرسه لات محله
مؤلف «
بزرگان رامسر» شماری از عالمان آن دیار را از قرن یازدهم تا چهاردهم فراهم آورده است. برخی از مشاهیر حوزه علمیه رامسر به قرار زیر می‌باشند:
سیدابوجعفر بن
باقر بن میر محمدرضا از سادات و مدرسین مدرسه علمیه آخوند محله بود و عده
ای از دانشمندان قرن سیزدهم دروس سطح را از وی فراگرفته‌اند. وی قبل از سال ۱۲۸۰ق از دنیا رفت.
شیخ جواد سمامی از فضلا و مدرسین مدارس علمیه رامسر بود که به سال ۱۳۱۵ق در رامسر وفات یافت.
سیدزمان حسینی مقدمات را در مدرسه علمیه رامسر فراگرفت سپس به
اصفهان مسافرت کرده و از محضر بزرگان مستفیض گردید تا به مرحله
اجتهاد نایل شده و به موطن خویش بازگشت. سیدزمان تا آخر عمر در رامسر به تدریس و تعلیم اشتغال داشت.
سید‌هادی فرزند
محمدرضا حسینی حدود ۱۱۸۵ق در آخوند محله رامسر به دنیا آمد و پس از تحصیل مقدمات به اصفهان مهاجرت کرد و مدت‌ها نزد
ملاعلی نوری به تحصیل
حکمت پرداخت و
فقه و
اصول را از فقهای آن عصر فراگرفت و پس از اخذ درجه اجتهاد به رامسر بازگشت و رهبری دینی شهر را برعهده گرفت. وی حدود ۱۲۶۵ق در آخوند محله درگذشت.
ملاعبدالرزاق نحوی فرزند
محمدقاسم نحوی، حدود ۱۲۱۵ق در رامسر متولد گردید و پس از تحصیل مقدمات در
حوزه علمیه قزوین و
اصفهان به تکمیل علوم پرداخت و در علوم عقلی و نقلی جامعیت یافت و در حدود ۱۲۵۰ق به رامسر بازگشت و در مدارس علمیه آخوند محله به تربیت طلاب اشتغال یافت تا حدود ۱۲۷۵ق به لقاءالله شتافت.
سیدمرتضی حسینی فرزند سید
هادی بزرگ در دهم شوال ۱۲۱۹ق در رامسر دیده به جهان گشود و پس از فراگیری علوم مقدماتی در حوزه‌های علمیه قزوین، اصفهان و
نجف به تکمیل علوم پرداخت.
صاحب جواهر از اساتید
نجف و ملاعلی نوری، حجت‌الاسلام
شفتی و
محمدابراهیم کلباسی از اساتید او در حوزه اصفهان می‌باشند. مقام علمی او در رامسر به مرتبه
ای بود که وی را ملاصدرا ثانی و علم
الهدی ثانی می‌نامیدند. سیدمرتضی حدود ۱۲۹۰ق در جوردیه رامسر وفات کرد.
شیخ
محمدحسین غریب تنکابنی فرزند حبیب‌الله در بیستم صفر ۱۲۷۹ق در رامسر متولد گردید و پس از تحصیل مقدمات به حوزه قزوین و
تهران رفت و در حوزه علمیه تهران از
میرزا ابوالحسن جلوه و آقا
محمدرضا قمشه‌ای تلمذ کرد. آنگاه به
نجف اشرف مهاجرت نمود و از
میرزا حبیب‌الله رشتی،
شیخ هادی تهرانی و حاج
میرزا حسین خلیلی فقه و
اصول آموخت و به مرتبه
اجتهاد رسید.
شیخ محمدحسین پس از تکمیل علوم به رامسر بازگشت و
مدرسه نارنج بن را تجدید بنا نمود و تا آخر عمر در کنار مدرسه به تدریس و تعلیم و قضاء حوائج عامه مشغول بود. وی ۱۲ جمادی الاول ۱۳۵۴ق در رامسر وفات یافت و در
قم به خاک سپرده شد.
برخی از آثار او به قرار زیر می‌باشند:
۱.
جوامع الکلم (منظومه
ای در اصول فقه به عربی)
۲.
عشرة کاملة (ده قاعده در اصول فقه به عربی)
۳.
نان و پنیر (منظومه
ای فارسی به روش نان و حلوای شیخ بهایی)
۴. تقریرات اصول و فقه
۵. شرح و حاشیه بر
منطق التجریدشیخ
محمدباقر الهیان فرزند محمدتقی در سال ۱۲۹۸ق در نجف اشرف متولد گردید و پس از تحصیل در نجف و
سامره به
قزوین رفت، آنگاه به نجف بازگشت و به تکمیل علوم پرداخت و از حوزه درس
آخوند خراسانی و
سیدمحمدکاظم طباطبایی بهره برد و به درجه اجتهاد رسید.
وی به سال ۱۳۳۵ق به رامسر رفته و به تدریس کتاب‌هایی چون
رسائل،
مکاسب و
کفایه در فقه و اصول پرداخت. در سال ۱۳۵۵ق دست از تدریس برداشت و به کشاورزی روی آورد تا پس از رفتن
رضاشاه مجدداً به تدریس اشتغال ورزید و به امور شرعیه مردم رسیدگی می‌کرد. وی به سال ۱۳۷۸ق در رامسر به لقاءالله شتافت.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حوزه علمیه رامسر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۸/۲۸.
