حنبل بن اسحاق شیبانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَنبَل بن اسحاق بن حنبل، کنیهاش ابوعلی، ملقب به شیبانی، حافظ و
محدّث و
مورخ حنبلی قرن سوم بود.
او برادرزاده و شاگرد
احمدبن حنبل بود.
بنابه نظر ذهبی،
وی قبل از سال ۲۰۰ به دنیا آمده است.
از زندگیاش اطلاع چندانی در دست نیست.
به گفته خطیب بغدادی
وی از استادان و محدّثان بسیاری
حدیث شنیده است، از جمله
احمدبن حنبل،
پدر خود، اسحاق بن حنبل، ابونعیم فَضلبن دُکَیْن، و ابوغَسّان نَهدی.
حنبل بن اسحاق تصریح کرده که به همراه صالح و عبداللّه (فرزندان
احمدبن حنبل)
مُسنَدِ احمدبن حنبل را بهطور کامل از وی فراگرفته است.
ابوبکر
احمدبن محمد خَلّال،
محمدبن مَخْلَد، ابوالقاسم عبداللّه بن محمد بَغوی، از شاگردان و راویان او بوده اند.
وی همانند دیگر اصحاب
احمدبن حنبل، روایاتی را که از استادش شنیده بود در کتابی به نام المسائل گردآوری کرده بود
و آن را بر علاقه مندان به
حدیث در شهرهای مختلف که به آنها سفر میکرد، میخوانده است.
خطیب بغدادی
و ابن ابی یعلی
او را با القابی چون «ثَبْت» و «ثقه» ستوده اند.
او همچون
احمدبن حنبل به رؤیت
خدا در
آخرت باور داشت.
اصرار او بر این موضوع در حدی بود که انکار این عقیده را از مصادیق
ارتداد میدانست.
حنبل بن اسحاق در اواخر عمر به شهر واسط، شهری بین
بصره و
کوفه ، رفت و در ۲۷۳ درگذشت
ابواسحاق شیرازی سال درگذشت او را ۲۹۳ ذکر کرده است.
حنبل بن اسحاق آثاری داشته است که بیشتر آنها موجود نیست.
اساس کتاب او در تاریخ، گفته های
احمدبن حنبل و یحیی بن مَعین بوده است که برخی تراجم نگاران از آن یاد کردهاند.
ذهبی
این اثر را مفید دانسته است.
او راوی الرد علی اهل الرأی،القیاس حُمَیدی (متوفی ۲۱۹) بوده است.
ذکر محنة الامام
احمدبن حنبل اثر دیگر حنبل بن اسحاق است
که در آن عقیده
احمدبن حنبل را درباره قِدَم
قرآن آورده و نیز از آزارهایی که از رهگذر این عقیده به پیشوای
حنبلیان وارد شده، سخن گفته است.
ذکر محنةالامام
احمدبن حنبل به تحقیق محمد نغش در یک مجلد به چاپ رسیده است (اسکندریه ۱۹۷۷).
جزء حدیثی از او به تدوین ابوعمرو عثمان بن احمد مشهور به ابن سماک (متوفی ۳۴۴) برجا مانده است .
(۱) ابن ابی یعلی، طبقات الحنابلة، چاپ عبدالرحمانبن سلیمان عُثیمین، ریاض ۱۴۱۹/۱۹۹۹.
(۲) ابواسحاق شیرازی، طبقات الفقهاء، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
(۳) فهمی جدعان، المحنة: بحث فی جدلیة الدینی و السیاسی فی الاسلام، بیروت ۲۰۰۰.
(۴)
احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، بیروت.
(۵) علی بن عمر دارقطنی، المؤتلف و المختلف، چاپ موفقبن عبداللّهبن عبدالقادر، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
(۶) شمس
الدین محمدبن احمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۴/۲۰۰۳.
(۷) یاسین محمد سوّاس، فهرس مجامیع المدرسة العُمریة فی دارالکتب الظاهریة بدمشق، کویت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «»، شماره۶۵۹۹.