• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حمیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَمیم (به فتح حاء)، از واژگان نهج‌البلاغه، به معنای آب داغ است. سه مورد از این کلمه در نهج‌البلاغه به كار رفته است.



حَمیمبه معنای آب داغ است.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۹۵

در رابطه با قیامت فرموده: «وَيُنْفَخُ فِي الصُّورِ...وَمَعْهَدُهَا قَاعاً سَمْلَقاً فَلاَ شَفِيعٌ يَشَفَعُ، وَلاَ حَمِيمٌ يَنْفَعُ، وَلاَ مَعْذِرَةٌ تَدْفَعُ.» «در «صور» دميده مى‌شود، قلبها از كار مى‌افتد، زبانها بند مى‌آيد، كوههاى بلند و سنگهاى محكم به هم مى‌خورند آن چنان كه قسمتهاى سخت و محكم درهم ريخته، نرم مى‌شوند و همچون سراب به نظر مى‌آيند، جاى آنها چنان صاف و همواره مى‌گردد كه گويا كوهى وجود نداشته است در آن روز نه شفيعى است كه شفاعت كند و نه دوستى كه سودى بخشد و نه عذر موجّهى كه كيفر را بر طرف سازد.» (شرح های خطبه:)

۲.۲ - خطبه ۲۵

در مذمت یارانش فرمود: «اللَّهُمَّ إِنّي قَدْ مَلِلْتُهُمْ وَمَلُّوني...أَمَاوَاللهِ لَوَدِدْتُ أَنَّ لِي بِكُمْ أَلفَ فَارِس مِنْ بَنِي فِرَاسِ بْنِ غَنْم...هُنَالِكَ، لَوْ دَعَوْتَ، أَتَاكَ مِنْهُمْ فَوَارِسُ مِثْلُ أَرْمِيَةِ الحَمِيم.»«بارالها! (از بس نصیحت كردم و اندرز دادم) آنها را خسته و ناراحت ساختم و آنها نيز مرا خسته كردند، من آنها را ملول، و آنها نيز مرا ملول ساختند، پس به جاى آنان افرادى بهتر، به من مرحمت كن و به جاى من بدتر از من بر آنها مسلّط نما. خداوندا! دلهاى آنها را آب كن همان طور كه نمک در آب حل مى‌شود آگاه باشيد به خدا سوگند دوست داشتم به جاى شما هزار سوار از «بَنى فِراس بن غَنم» داشته باشم (تا با كمك آنها دشمنان را بر سر جاى خود مى‌نشاندم، آنها چنانند كه شاعر گفته:
چون آن ابر سريع السير كم آب‌
پى دشمن كشى بى صبر و بى تاب‌.» (شرح های خطبه:)

۲.۳ - خطبه ۸۳

در رابطه با آب جوشان جهنم فرموده: «وَأَعْظَمُ مَاهُنَالِكَ بَلِيَّةً نُزُلُ الْحَمِيم، وَتَصْلِيَةُ الْجَحِيمِ، وَفَوْرَاتُ السَّعِيرِ.»«و بزرگترين بلا در آن‌جا آب سوزان، آتش دوزخ و برافروختگى شعله‌ها و نعره هاى آتش است.» (شرح های خطبه:)



سه مورد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۶.    
۲. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۲۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۰.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۴.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۴۹۱.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۹۵.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۰، خطبه ۱۹۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۱.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۴.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۴۰.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۱۹۹.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۱.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۷۴.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۶۱.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۶۷، خطبه ۲۵.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۷.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۸    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۹۶.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۵۸.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۳۳.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۱۶۱.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۴۳.    
۲۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه ۸۳.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۹.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۵۴.    
۲۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۵۴.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۴۴۶.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۵.    
۳۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۷۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حمیم»، ج۱، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار