• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حمی (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَمْی (به فتح حاء و سکون میم)، از واژگان نهج‌البلاغه، به معنای حرارت شدید است. نزدیک پانزده مورد از این مادّه در نهج‌البلاغه به كار رفته است.



حَمْیبه معنای حرارت شدید است.در صحاح گوید: «حَمِیَ‌ النَّهارُ و حَمِیَ‌ التَّنُّورُ: اشْتَدَّ حَرُّهُمَا و اَحْمَیْتُ‌ الحَدِیدَ فِی النَّارِ فَهُوَ مَحْمِیٌ‌». راغب گوید: آن حرارتی است که از فلزات سرخ کرده و از بدن برخیزد.


بعضی از مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۹۷

حضرت در رابطه با بى‌وفائى يارانش فرموده است: «وَ اللهِ لَكَأَنِّي بِكُمْ فِيَما إخالُ: لَوْ حَمِسَ الْوَغَى، وَ حَمِيَ الضِّرَابُ، قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبي طَالِب انْفِرَاجَ الْمَرْأَةِ عَنْ قُبُلِهَا.» «به خدا قسم گويا شما را در گمان خود مى‌بينم كه اگر جنگ شدّت مى‌يافت و پيكار آتش مى‌گرفت از على بن ابى طالب كنار مى‌شديد، و دست مى‌كشيديد مانند دست كشيدن زن از (ميان دوران) خود»، (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۱۰۸

در رابطه با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرموده: «طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبّهِ، قَدْ أَحْكَمَ مَرَاهِمَهُ، وَ أَحْمَى مَوَاسِمَهُ؛ يَضَعُ ذلِكَ حَيْثُ الْحَاجَةُ إِلَيْهِ؛ مِنْ قُلُوبٍ عُمْيٍ، وَ آذَانٍ صُمّ، وَ أَلْسِنَةٍ بُكْمٍ.»«او طبيبى است سيّار كه با طبّ خويش همواره به گردش مى‌پردازد، مرهم‌هايش را به خوبى آماده ساخته، حتّى براى مواقع اضطرار و داغ كردن محلّ زخمها ابزارش را گداخته است تا در آن‌جا كه مورد نياز است، قرار دهد براى قلب‌هاى نابينا، گوش‌هاى كر و زبان‌هاى گنگ.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۳ - خطبه ۲۲۴

وقتی برادرش عقیل ابن ابی‌طالب خواست از اموال مردم به او دهد: «فَأَحْمَيْتُ لَهُ حَدِيدَةً، ثُمَّ أَدْنَيْتُهَا مِنْ جِسْمِهِ لِيَعْتَبِرَ بِهَا، فَضَجَّ ضَجِيجَ ذِي دَنَف مِنْ أَلَمِهَا، وَكَادَ أَنْ يَحْتَرِقَ مِنْ مِيسَمِهَا.» «تکّه آهنی را برای او سرخ کردم، و به جسدش نزدیک نمودم تا از آن عبرت گیرد، از گرمی آن فریاد کشید، و نزدیک بود (اگر ببدنش می‌چسباندم) از داغ آن به سوزد.» (شرح‌های خطبه: )


پانزده موارد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۶.    
۲. تاج العروس من جواهر القاموس، زبیدی، مرتضی، ج۱۹، ص۳۴۴.    
۳. جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۶، ص۲۳۲۰.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۸.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۱۹.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۱، ص۱۸۹.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.    
۸. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه۹۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۵.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۳۰۸.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۹.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۶.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۴۱.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۱، ص۲۰۶.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه ۱۰۸.    
۱۷. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه ۱۰۸.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۲.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۴.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۵۱۹.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۰.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۳.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۲۲۳.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۴۳، خطبه ۲۱۹.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۱.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۴.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۶.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۴۰۴.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۲۹۲.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حمی»، ج۱، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار