• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَمْس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حمس.


حَمْس (به فتح حاء و سکون میم) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای شدت و صلابت است.
سه مورد از اين کلمه در نهج‌البلاغه به كار رفته است.



حَمْس به معنای شدت و صلابت در دین است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - حَمِسَ - خطبه ۳۴ (مذمت یارانش)

امام علی (علیه‌السلام) در مذمت یارانش فرمود:
«لَا یُنامُ عَنکُم...وَ أيْمُ اللهِ إِنِّي لاََظُنُّ بِكُمْ أنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى...عَنِ ابْنِ أَبِي طالِب انْفِراجَ الرَّأْسِ.»
«ديده دشمن براى حمله به شما خواب ندارد، ولى شما در غفلت و بى‌خبرى بسر مى‌بريد، شكست از آنِ آنانى است كه دست از يارى يكديگر بر مى‌دارند به خدا سوگند! گمان مى‌كنم اگر جنگ، سخت درگير شود، و حرارت و سوزش مرگ به شما رسد از اطراف فرزند «ابوطالب» همچون جدايى سر از بدن؛ جدا و پراكنده مى‌شويد.»


۲.۲ - حَمِسَ - خطبه ۹۷ (بى‌وفایى يارانش)

حضرت در رابطه با بى‌وفایى يارانش فرموده است:
«وَ اللهِ لَكَأَنِّي بِكُمْ فِيَما إخالُ: لَوْ حَمِسَ الْوَغَى، وَ حَمِيَ الضِّرَابُ، قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبي طَالِب انْفِرَاجَ الْمَرْأَةِ عَنْ قُبُلِهَا»
«به خدا قسم گويا شما را در گمان خود مى‌بينم كه اگر جنگ شدّت مى‌يافت و پيكار آتش مى‌گرفت از على بن ابى طالب كنار مى‌شديد، و دست مى‌كشيديد مانند دست كشيدن زن از (ميان دوران) خود»،


۲.۳ - حَمِسَتْ- نامه ۵۸ (قیام علیه عثمان)

درباره قیام بر عليه عثمان فرموده:
«فَأَبَوْا حَتَّى جَنَحَتِ الْحَرْبُ وَ رَكَدَتْ، وَ وَقَدَتْ نِيرَانُها وَ حَمِسَتْ
«آن‌ها سرباز زدند تا جنگ بال‌هايش را گشود و در ميدان ثابت و مستقر گرديد، شعله‌هايش بالا گرفت و قوى و نيرومند شد.»
در بعضی نسخه‌ها به جای «حسمت» واژه «حمشت» با حرف شین آمده است.


سه مورد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۶۳.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۴، خطبه ۳۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۷۹، خطبه ۳۴.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۸، خطبه ۳۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۳، خطبه ۳۴.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۶۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۶۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۳۳۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۵.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۸۹.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۱۹، خطبه ۹۶.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه۹۷.    
۱۵. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه ۹۷.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۳۰۸.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۹.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۶.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۶، نامه ۵۸.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۲۶، نامه ۵۸.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۴۸، نامه ۵۸.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۱، نامه ۵۸..    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۴.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۴.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۱۹۶.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۳۹.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۴۲.    
۳۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۴، خطبه ۳۴.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۱۹، خطبه ۹۶.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۶، نامه ۵۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حمس»، ج۱، ص۳۰۳.    






جعبه ابزار