• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَمّالَةَ اَلْحَطَب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَمّالَةَ اَلْحَطَب: (وَ امْرَأَتُهُ حَمّالَةَ الْحَطَبِ)
واژه «حطب» به معنى «هيزم» است.
منظور از جملۀ«حَمّٰالَةَ اَلْحَطَبِ‌»وضع و حالت «امّ جمیل» (همسر ابولهب) است. او نيز در حالى كه هيزم به دوش مى‌كشد، وارد آتش سوزان جهنّم مى‌شود.



به موردی از کاربرد حَمّالَةَ اَلْحَطَب در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - حَمّالَةَ اَلْحَطَب (آیه ۴ سوره تبت)

(وَ امْرَأَتُهُ حَمّالَةَ الْحَطَبِ) «و نيز همسرش، در حالى كه هيزم‌كش دوزخ است.»

۱.۲ - حَمّالَةَ اَلْحَطَب در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ظاهرا مراد از اين آیه و آیه بعد از آن اين باشد كه همسر ابو لهب به زودى در آتش دوزخ در روز قیامت به همان هيئتى ممثل مى‌گردد كه در دنیا به خود گرفته بود، در دنيا شاخه‌هاى خاربن و بته‌هايى ديگر را با طناب مى‌پيچيد و حمل مى‌كرد، و شبانه آنها را بر سر راه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مى‌ريخت تا به اين وسيله آن جناب را آزار دهد، در آتش هم با همين حال، يعنى طناب به گردن و هيزم به پشت ممثل گشته عذاب مى‌شود.

۱.۳ - حَمّالَةَ اَلْحَطَب در تفسیر نمونه

منظور از جمله (حَمّٰالَةَ اَلْحَطَبِ‌) وضع و حالت «امّ جميل» (همسر ابو لهب) است. او نيز در حالى كه هيزم به دوش مى‌كشد، وارد آتش سوزان جهنّم مى‌شود.
در اين كه همسر ابو لهب كه خواهر «ابو سفیان» و عمه «معاویه» بود در عداوتها و كارشكنيهاى شوهرش بر ضد اسلام شركت داشت حرفى نيست، اما در اين كه قرآن چرا او را حمّالة الحطب (زنى كه هيزم بر دوش مى‌كشد) توصيف كرده تفسيرهاى متعددى ذكر كرده‌اند:
بعضى گفته‌اند اين به خاطر آن است كه بوته‌هاى خار را بر دوش مى‌كشيد و بر سر راه پيغمبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مى‌ريخت تا پاهاى مباركش آزرده شود. و بعضى گفته‌اند اين تعبير کنایه از سخن چينى و نمّامی اوست، همان گونه كه در ادبیات فارسی نيز همين تعبير در مورد سخن چينى آمده است كه مى‌گويند: ميان دو كس جنگ چون آتش است • سخن چين بدبخت هيزم‌كش است. بعضى نيز آن را كنايه از شدت بخل او مى‌دانند كه باآن‌همه ثروت، حاضر نبود كمكى به نيازمندان كند به همين دليل تشبيه به «هيزم‌كش» فقیر شده است. بعضى نيز مى‌گويند او در قيامت بار گناهان گروه زيادى را بر دوش مى‌كشد.
از ميان اين معانى، معنى اول از همه مناسب‌تر است، هرچند جمع ميان آنها نيز بعيد نيست.


۱. تبت/سوره۱۱۱، آیه ۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۴۲.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۷۹.    
۴. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۳۲۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج ۲۷، ص ۴۲۰.    
۶. تبت/سوره۱۱۱، آیه ۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج ۲۰، ص ۶۶۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج ۲۰، ص ۳۸۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج ۲۷، ص ۳۵۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۸۵۲.    
۱۲. تبت/سوره۱۱۱، آیه ۴.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج ۲۷، ص ۴۲۰.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « حطب(حَمّالَةَ اَلْحَطَب) »، ص۵۳۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مسد | لغات قرآن




جعبه ابزار