حفظ اوامر خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کسانی که عهد و پیمانهای الهی، و قوانین و
حدود الهی را حفظ می‌کنند، جایگاهشان
بهشت الهی است.
بهشت، جایگاه حافظان
اوامر الهی است.
وازلفت الجنة للمتقین غیر بعید «(در آن روز) بهشت را به
پرهیزگاران نزدیک می کنند، و فاصله ای از آنان ندارد!» هـذا ما توعدون لکل اواب حفیظ. «این چیزی است که به شما وعده داده می شود، و برای کسانی است که بسوی
خدا بازمی گردند و پیمانها و
احکام او را حفظ می کنند.» (منظور از «حفیظ»، حفظ فرمانهای الهی است.)
"حفیظ" به معنی حافظ و نگاه دارنده است. آیا منظور حفظ عهد و پیمانهای الهی است که از انسانها گرفته که
اطاعت او کنند و
عبادت شیطان ننمایند. (
یس- ۶۰) و یا حفظ و قوانین و
حدود الهی؟، و یا به خاطر سپردن
گناهان و یاد آوری آن برای
توبه و جبران؟ یا همه اینها؟
با توجه به اینکه این حکم به صورت مطلق ذکر شده
تفسیر اخیر که جامعیت دارد مناسب تر به نظر می رسد.
"هذا ما توعدون لکل اواب حفیظ" کلمه "هذا" اشاره به ثوابی است که قبلا وعده اش را داد. و کلمه "اواب" از ماده "اوب" است که معنای رجوع را می دهد، و اگر آن را به
صیغه مبالغه آورد و فرمود "این بهشتی که وعده داده شده اید، برای هر کسی است که بسیار رجوع کند"منظورش بسیار رجوع کردن به توبه و اطاعت است. و کلمه "حفیظ" به معنای آن کسی است که در حفظ آنچه
خدا با او عهد کرده مداومت دارد، و نمی گذارد عهد
خدا ضایع و متروک شود. و جمله "لکل اواب حفیظ "خبر دومی است برای کلمه" هذا" و یا
حال است.
در
آیات مورد بحث صحنه دیگری را ترسیم می کند، صحنه داخل شدن پرهیزگاران به بهشت با احترام کامل، و اشاره به انواع نعمتهای بهشتی و صفاتی که
انسان را در صف بهشتیان قرار می دهد، تا در مقایسه با یکدیگر حقایق روشن تر گردد. نخست می فرماید: "در آن روز بهشت به پرهیزگاران نزدیک می شود و فاصله ای از آنها ندارد"! (و ازلفت الجنة للمتقین غیر بعید).
"ازلفت" از ماده "زلفی" (بر وزن کبری) به معنی
قرب و نزدیکی است.
جالب اینکه نمی گوید پرهیزگاران را به بهشت نزدیک می کنند بلکه می گوید بهشت را به آنها نزدیک می کنند! این مطلبی است که در شرائط این
دنیا قابل تصور نیست، اما از آنجا که اصول حاکم بر سرای
آخرت اصولی است که با شرائط این
جهان بسیار متفاوت است به هیچ وجه جای تعجب نیست که
خداوند برای نهایت اکرام و
احترام مؤمنان پرهیزگار بجای آنکه آنها را به سوی بهشت برد، بهشت را به سوی آنها می آورد! در
سوره شعراء آیات ۹۰ و ۹۱ نیز می خوانیم: و ازلفت الجنة للمتقین و برزت الجحیم للغاوین: "در آن روز بهشت را به پرهیزگاران نزدیک می کنند و
دوزخ را برای گمراهان آشکار". و این نهایت لطف و احترام
خدا به
بندگان مؤمن است که بالاتر از آن تصور نمی شود.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حفظ اوامر خدا».
