حسین بن علی مرادخان پژمان بختیاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین بن علی مرادخان پژمان بختیاری، از شعرای معاصر می‌باشد.
حسین بختیاری متخلّص به «پژمان» فرزند علی مرادخان میرپنج بن نجف‌خان بن الیاس‌خان بختیاری، از شعرای معاصر. مادرش عالم تاج متخلّص به «ژاله» فرزند میرزا فتح‌الله بن میرزا علی بن میرزا ابوالقاسم قائم مقانی فراهانی است.
در ۳
شعبان ۱۳۱۸ق (مطابق ۱۲۷۹ش) در محلّه حسن‌آباد
تهران متولّد شد.
[در کودکی پدر و مادرش از یکدیگر جدا شدند و او در ۴ سالگی به همراه پدر به منطقه بختیاری رفت و در آنجا به تحصیلات مقدماتی مشغول شد. پس از فوت پدرش سرپرستی او را
جعفرقلی‌خان بختیاری برعهده گرفت. در نوجوانی به تهران آمد و در مدرسه سن‌لوئی به تحصیل پرداخت. و در این مدرسه با
نیما یوشیج بنیان‌گذار شعر نو هم‌کلاسی بود. او از ۱۸ سالگی به سرودن
شعر پرداخت. پس از فراغت از تحصیل به استخدام وزارت پست و تلگراف و تلفن درآمد.
پژمان در انجمن‌های ادبی تهران از جمله انجمن حکیم نظامی شرکت می‌کرد و اشعار و مقالات او در مطبوعات مرکز به چاپ می‌رسید. مدتی نیز برای رادیو ایران برنامه‌های ادبی تهیه می‌کرد.
]
وی سرانجام یک شنبه ۱۰
ذیقعده ۱۳۹۴ق مطابق با سال ۱۳۵۳ش در تهران وفات یافت.
کتب زیر از آثار اوست به چاپ رسیده است:
۵-۱. «تصحیح خمسه نظامی» در ۵جلد ۶. ترجمه «آتالا» از شاتو بریان ۷. ترجمه «رنه» از شاتو بریان ۸. «زن بیچاره» (منظوم» ۹. «زن سیه روز» (منظوم) ۱۰. ترجمه «وفای زن» از کتاب «آدولف» نوشته بنیامین کنستان
[۱۱. «دزد اطفال» ۱۲. «قمار» ۱۳. «گربه سیاه» ۱۴. «کرسیل» ۱۵. «خاشاک» (مجموعه شعر) ۱۶. «دیوان پژمان بختیاری»
]این دو بیت از اوست:
دیوانه زنجیر تو عاقل شدنی نیست ••••• از دل هوس وصل تو زایل شدنی نیست
بر گردن خود رشته زلف تو فکندن ••••• امید دراز است که حاصل شدنی نیست
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۷۲۴-۷۲۵.
