حسین بن محمدحسن خضوعی قاری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین بن محمدحسن خضوعی قاری اصفهانی، موسیقیدان، خواننده و شاعر در
اصفهان میباشد.
میرزا حسین خضوعی معروف به «میرزا حسین ساعتساز» فرزند محمّدحسنخان قاری، موسیقیدان، خواننده و شاعر متخلّص به «سرور الشعراء» در سوم
رمضان ۱۲۹۵ق در
اصفهان به دنیا آمد. او ابتدا به
تعزیهخوانی پرداخت و در سِمَت «معین البُکائی» به فعالیت پرداخت.
موسیقی را از میرزا عبدالوهاب اصفهانی آموخت و در نوجوانی به
تهران رفت و در دربار
ناصرالدّین شاه به رفت و آمد پرداخت. او پس از ۲۵ سال اقامت در تهران به اصفهان بازگشت و در اداره دخانیات استخدام شد و در خانه به ساعتسازی پرداخت امّا به علت ضعیف شدن چشم، از آن کار دست کشید.
میرزا حسین خضوعی در موسیقی معلومات وسیع و در
خوانندگی حنجرهای توانا داشت و در مُرَکَّبخوانی استاد بود و با بزرگان موسیقی اصفهان همچون، نایب اسدالله، میرزا حبیب شاطر حاجی و سیّدعبّدالکرحیم معاشرت داشت و استاد
جلال تاج و اسماعیل ادیب خوانساری از شاگردان او بهشمار میروند.
او به
علم عروض کاملاً مسلط بود و در
شعر طبعی روان داشت و در موسیقی رسالهای به سبک کتاب «
بحور الالحان» در دو دفتر تنظیم کرده و اشعاری را گنجانده و تناسب معنی و بحر آنها را در موسیقی معیّن کرده بود. این رساله نزد دخترش «ارفع اطرائی» موجود است. او همچنین تقسیمات قدیمی را برپایه آوازها و شعبات و نغمات و فواصل موسیقی، به عدد و حروف ابجدی در جداولی منظّم ذکر کرده است.
وی سرانجام در سال ۱۳۷۳ق در اصفهان درگذشت و در
تخت فولاد (حوالی تکیه شهداء فعلی) به خاک سپرده شد.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۵۹-۶۵۶.