آل طباطبای ایران از اواخر سده ۲ ق/۸ م گروهی از علویانحجاز و عراق بر اثر شرایط نامساعد سیاسی در قلمرو خلافت عباسیان و آزار امیران ترک‌نژاد آنان، به ایران که در آن روزگار گردن‌فرازی‌های عباسیان را بر نمی‌تافت، پناه آوردند. یکی از شخصیت‌های این خاندان، حسین بن محمد بن ابی‌طالب بن قاسم بن محمد است.
