سیدحسین بن قاسم رسی طباطبایی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مهدی بالله ابوعبدالله حسین بن قاسم رسی حسنی طباطبایی (م ۲۹۸ هـ)، فرزند
قاسم بن ابراهیم رسی، از فقیهان و محققان و مبارزان
خاندان طباطبایی در
قرن سوم هجری است که در حیات پدرش به تبلیغ
مذهب زیدی و آرای فقهی این فرقه در
یمن پرداخته و مذهب زیدی را رواج داد.
ابوعبدالله حسین بن قاسم رسی بن ابراهیم طباطبا مهدی بالله رسی حسنی طباطبا، از نوادگان
امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) بود و در قرن سوم می‌زیست و پس از مرگ پدرش در سال ۲۴۶ هـ، به امامت زیدیه در صعده و صنعا (یمن) رسید.
بر اثر تبلیغات وی در یمن، مذهب شیعی زیدی در کنار مذاهب دیگر اسلامی رشد و گسترش یافت و اندکی پس از آن بانفوذترین مذهب اسلامی در آن منطقه گردید. رواج مذهب زیدی زمینه پیدایش دولت بنی‌طباطبا را پدید آورد و فرزندش
یحیی، اولین امام زیدی از سلسله بنی‌طباطبا گردید.
فخر رازی وی را از فقهای
طبرستان و فردی عابد و عالم خوانده است.
وی فردی کریم و بزرگوار بود و در سال ۲۹۸ هـ در صعده وفات یافت.
آثار او عبارت‌اند از: الامامة فی اثبات النبوة و الوصیه (جوابات المسائل الواردة من البلاد) و التوحید و العدل.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۷، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حسین بن قاسم رسی».
•
مرکز دائرة المعارف اسلامی، دانشنامه بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲.
