ابوعلی حسین بن عبدالله خرقی

ابوعلی حسین بن عبدالله بن احمد خرقی بغدادی (م ۲۹۹ هـ)، از محدثان و فقهای حنبلی در قرن سوم هجری قمری بود.

ابوعلی حسین بن عبدالله بن احمد خرقی بغدادی، علم حدیث را از ابوعمر دوری، عمرو بن علی بصری و محمد بن مرداس انصاری فرا گرفت. همچنین علم فقه را نزد ابوبکر مروزی آموخت و از فقهای بنام گردید.
کسانی چون فرزندش، ابوعلی بن صواف و ابوبکر شافعی از او روایت نقل کرده‌اند.
او که بر مذهب حنبلی بود، کتابی مختصر در فقه این مذهب نگاشت.

خرقی در سال ۲۹۹ هـ به‌طور ناگهانی از دنیا رفت و جنازه‌اش را در باب حرب بغداد، نزدیک قبر احمد بن حنبل به خاک سپردند.

۱.	↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۵۹.
۲.	↑ سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۵، ص۹۹.
۳.	↑ ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۳۵.
۴.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۳۷.
۵.	↑ ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۱۲۶.
۶.	↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۱۷.
۷.	↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۸۸.
۸.	↑ ابن‌تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۷۸.
۹.	↑ ابن‌ابی‌یعلی، محمد بن محمد، طبقات الحنابله، ج۲، ص۴۶.
۱۰.	↑ ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۱۳.
۱۱.	↑ ابواسحاق شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۷۱.
۱۲.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۵۶۳.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۴، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسین بن عبدالله خرقی بغدادی».