ابوالقاسم حسنبنمحمّدبنجعفربنمحمّدبناحمدبنمحمّدبناحمدبنمحمّدبن عبداللَّه بن مهران تمیمی، از محدّثیناصفهان در قرن ششم است. در محلّه خشینان اصفهان ساکن بوده و ابوسعد سمعانی از او به عنوان «کان شیخاً صالحاً و رعاً حسن السّیره من اهل العلم و التّفسیر و الحدیث» یاد کرده است. وی از ابوالحسین احمدبن عبدالرّحمان ذکوانی، ابونصر احمدبن عبداللّه بناحمد مقری، ابومسعود سلمان بن ابراهیم، ابوالحسین سعید بنمحمّدبن یحیی جوهری، ابوالفوارس طراد بنمحمّد زینبی و محدّثین هم‌طبقه اینان حدیث شنیده است. پدرش مجموعه‌ای از احادیث فراهم کرده و صاحب عنوان از آن انتخاب کرده و ابوسعید سمعانی از او آن را استماع کرده است.
