ابوالقاسم حسن بن محمّد بن جعفر بن محمّد بن احمد بن محمّد بن احمد بن محمّد بن عبداللَّه بن مهران تمیمی، از محدّثیناصفهان در قرن ششم است. در محلّه خشینان اصفهان ساکن بوده و ابوسعد سمعانی از او به عنوان «کان شیخاً صالحاً و رعاً حسن السّیره من اهل العلم و التّفسیر و الحدیث» یاد کرده است. وی از ابوالحسین احمد بن عبدالرّحمان ذکوانی، ابونصر احمد بن عبداللّه بن احمد مقری، ابومسعودسلمانبنابراهیم، ابوالحسین سعید بن محمّد بن یحیی جوهری، ابوالفوارس طراد بن محمّد زینبی و محدّثین همطبقه اینان حدیث شنیده است. پدرش مجموعهای از احادیث فراهم کرده و صاحب عنوان از آن انتخاب کرده و ابوسعید سمعانی از او آن را استماع کرده است.