• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسرت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حسرت (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حسر (مفردات‌قرآن)، حسرت (لغات‌قرآن)، حسرت.


حسرت از واژگان نهج البلاغه به معنای ندامت و تاسف خوردن بر آنچه از دست رفته است.


حسرت به معنای ندامت و تاسف خوردن بر آنچه از دست رفته است. جمع آن حسرات است.
[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۶۷.    
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۴۴.    


««انّ اعظم الحسرات یوم القیامة حسرة رجل کسب مالا فی غیر طاعة الله فورثه رجل فانفقه فی طاعة الله سبحانه فدخل به الجنّة و دخل الاوّل به النار»»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۹.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    
بزرگترين حسرت‌ها در روز قیامت، حسرت شخصى است كه ثروتى را از راه حرام به دست آورده‌ و آن را براى كسى به ارث گذاشته كه در راه خدا انفاق كرده است و خدا به خاطر اين مال او را داخل بهشت و شخص اوّل را به خاطر همان وارد جهنّم گردانيده است.
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
[۹] شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج، ص.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۴۳۸.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۴.    
)

حسرت نه بار در «نهج البلاغه» دیده می‌شود.

۱. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۶۷.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۴۴.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۳، حکمت ۴۲۹.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
۹. ↑ شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج، ص.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۴۳۸.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۴.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حسرت»، ج۱، ص۲۷۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 429 نهج البلاغه
جعبه ابزار