• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




حَرَن (به فتح حاء و راء) یا حَرُون (به فتح حاء و ضم راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای اسب سرکش است که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی نکوهش دنیاطلبی از این واژه استفاده نموده است.



حَرَن یا حَرُون به معنای اسب سرکش آمده است. چنان‌که در لغت گفته می‌شود: «الحرون: الذی لا ینقاد من الخیل.»


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در نکوهش دنیا طلبی فرموده است: «اَلاَ وَهِیَ الْمُتَصَدِّیَةُ الْعَنُونُ، وَالْجَامِحَةُ الْحَرُونُ، وَالْمَائِنَةُ الْخَاُون»؛ (بدانید دنیا زنی مایل کننده به خود و حیوانی است جلو افتاده و سرکش؛ و عاصی، دروغگوست و خیانتکار است.)


این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،ج۱، ص۲۶۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۲۳۱.    
۳. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۰.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۱۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حرن»، ص۲۶۸.    






جعبه ابزار