«من از همسايگان شما بودم كه چند روزى بدنم در كنار شما زيست و به زودى از من جسدى بى روح و ساكن، پس از آن همه حركات، و خاموش پس از آن همه گفتار، باز خواهد ماند؛ (هم اكنون) بايد سكوت من، بىحركتى دست و پا و چشمها و اندامم، موجب پند و اندرز و موعظه شما گردد».
