حدیث سعة
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حدیث سَعَة به حدیث دلالت کننده بر
برائت شرعی اطلاق شده است؛ الناس فی سعة ما لا یعلمون.
حدیث سعه، از احادیثی است که برای اثبات برائت شرعی به آن استدلال شده است. در این حدیث آمده است: «الناس فی سعة ما لا یعلمون». ظاهراً روایتی به این مضمون در
جوامع روایی ما وجود ندارد، بلکه آن چه هست، نزدیک به این مضمون است، مثل: «الناس فی سعة ما لم یعلموا».
این حدیث را به دو صورت می‌توان خواند و بنابر هر دو صورت نیز می‌توان به آن استدلال نمود:
۱. مراد از «ما»، مای موصوله باشد و «سعه» به آن اضافه شده باشد؛ «الناس فی سعةِ ما لا یعلمون؛ مردم درباره آن چه نمی‌دانند، آزاد و در آسایش هستند».
۲. مراد از «ما»، مای مصدری ظرفی باشد که متعلق به سعه است؛ یعنی مردم تا زمانی که
جاهل هستند، در وسعت و راحتی قرار دارند.
در هر دو مورد، حکمی که بعد از بحث و جستجو، برای
مکلف مجهول است، برداشته می‌شود و درباره آن مؤاخذه‌ای نیز در کار نیست.
بعضی فقط در
شبهات حکمی و بعضی، هم در شبهات حکمی و هم در
شبهات موضوعی ، به این حدیث استدلال نموده‌اند.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۴، برگرفته از مقاله «حدیث سعه».
