حدائق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حدائق: (فَاَنْبَتْنَا بِهِ حَدآئِقَ)«حدائق» جمع
«حدیقه» به طوری که بسیاری از مفسران گفته‌اند: به معنای باغی است پر درخت، سرسبز و خرّم که اطراف آن دیوار کشیده باشند و از هر نظر محفوظ باشد؛
همچون «حدقه» چشم که در میان پلک‌ها محصور شده است. «
راغب» در «
مفردات» می‌گوید: «حدیقه، در اصل، به زمینی می‌گویند که
آب در آن جمع شده است، همچون حدقه چشم که همیشه آب در آن قرار دارد».
از مجموع این دو سخن می‌توان چنین نتیجه گرفت که حدیقه باغی است که هم دیوار دارد و هم آب کافی.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
حدائق:
(أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ)(آیا بت‌هایی که معبود شما هستند بهترند یا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفریده؟! و برای شما از
آسمان، آبی فرستاد که با آن، باغ‌هایی زیبا و سرورانگیز رویاندیم؛ شما هرگز قدرت نداشتید درختان آن را برویانید! آیا معبودی با خداست؟! چنین نیست، بلکه آنها گروهی هستند که از روی نادانی، مخلوقات را همطراز پروردگارشان قرار می‌دهند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
حدائق جمع حديقه است، كه به معناى بستان محدودى است كه آن را ديوار محاصره كرده باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا) (باغ‌هایی سرسبز، و انواع انگورها.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
حدائق جمع حديقه است، و حديقه به معناى بوستان داراى ديوار است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(وَحَدَائِقَ غُلْبًا) (و باغ‌های پردرخت.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
حدائق جمع حدیقه است، که به معنای بوستانی تفسیر شده که اطرافش دیوار کشیده باشند، و کلمه
غلب جمع غلباء است، گفته می‌شود شجرة غلباء یعنی درختی بزرگ و کلفت، پس
حدائق غلب به معنای بوستانی است که درختانش عظیم و کلفت باشد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حدائق»، ص۱۸۰.
