در اینجا اشاره به اطاق‌های متعددی است که در کنار مسجد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، برای همسران او تهیه شده بود و در اصل، از مادّه «حَجْر» (بر وزن اجر) به معنای منع است؛ زیرا «حُجْره» مانع ورود دیگران در حریم زندگی انسان است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: از سیاق آیه چنین برمی‌آید که از واقعه‌ای خبر می‌دهد که واقع شده، و اشخاص جفاکار بوده‌اند که آن جناب را از پشت دیوار حجره‌هایش صدا می‌زدند، و در حقش رعایت ادب و احترام نمی‌کردند، و خدای تعالی در این آیه مذمتشان می‌کند، و به نادانی و نداشتن عقل توصیفشان می‌فرماید و به حیوانات و چارپایان تشبیهشان می‌کند.
