• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حبیب بن مظاهر اسدی‌ (قبر)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قبر حبیب بن مظاهر اسدی‌، در سمت غربی رواق جنوبی حرم امام حسین (علیه‌السلام) قرار دارد.
حبیب بن مظاهر از قبیله بنی‌اسد، از شهدای والامقام و جلیل‌القدر واقعه عاشورا است. برخی او را از صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و برخی دیگر او را تابعی و از اصحاب امام علی (علیه‌السلام)، امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) دانسته‌اند.
قبر حبیب بن مظاهر



حبیب بن مَظاهِر اسدی، از قبیله بنی‌اسد، از شهدای والامقام و جلیل‌القدر واقعه عاشورا می‌باشد.
ابن‌حجر عسقلانی، حبیب بن مظاهر را در شمار کسانی بر شمرده است که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را درک کرده‌اند.
[۱] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، ج۳، ص۳۰.
اما شیخ طوسی او را تابعی و از اصحاب امام علی (علیه‌السلام)، امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) دانسته است.


حبیب بن مظاهر و جمعی از بزرگان شیعیان کوفه، پس از مرگ معاویه، برای امام حسین (علیه‌السلام) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد امویان، به کوفه دعوت کردند. پس از ورود مسلم بن عقیل به کوفه، حبیب بن مظاهر به همراه دیگر رهبران شیعیان کوفه، جلسه‌ای در منزل سلیمان بن صرد خزاعی برگزار کردند و در پاسخ به نامه امام حسین (علیه‌السلام) که در برابر حاضران قرائت شد، سخنان شورانگیزی ایراد کردند و حمایت خود را تا آخرین نفس از امام (علیه‌السلام)، اعلام داشتند.
پس از اینکه عبیدالله بن زیاد به کوفه وارد شد و شروع به تهدید مردم کرد و مردم کوفه از یاری مسلم بن عقیل دست کشیدند و از گرد او پراکنده شدند، خاندان حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه، آن دو را پنهان کردند، تا اینکه مخفیانه از شهر گریختند و در روز ششم محرم در کربلا به امام حسین (علیه‌السلام) پیوستند.


در کربلا، حبیب بن مظاهر و دیگر یاران امام حسین (علیه‌السّلام)، از پذیرفتن امان‌نامه دشمن خودداری کردند و استدلالشان این بود که اگر حسین (علیه‌السلام) کشته شود، ما عذری نزد پیامبر نخواهیم داشت.
امام حسین (علیه‌السلام) در روز عاشورا، حبیب بن مظاهر را فرمانده جناح چپ سپاه خود قرار داد.
حبیب بعد از نماز ظهر که بیشتر اصحاب امام (علیه‌السلام) به شهادت رسیده بودند، به میدان جنگ شتافت، بین حبیب و سپاه دشمن، مبارزه سختی درگرفت و حبیب جمعی از ایشان را کشت. سرانجام بدیل بن صریم عَقَفانی، با حمله‌ای او را مجروح ساخت و شخص دیگری از بنی‌تمیم، نیزه بر او زد که به زمین افتاد. خواست برخیزد که در نهایت، حصین بن تمیم، سر از بدن حبیب جدا کرد و او به دیگر شهیدان پیوست.
سرانجام قاتل حبیب در کوفه، به دست قاسم، پسر وی به قتل رسید. با شهادت حبیب، چهره امام درهم شکسته شد. سپس او را ستود و در حقش دعا کرد و فرمود: «خود و یاران حامی خود را به حساب خدا می‌گذارم».


نام حبیب بن مظاهر، در دو زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه آمده است‌ و قبر وی‌ اندکی با فاصله از محل دفن شهدای کربلا، در سمت غربی رواق جنوبی حرم امام حسین (علیه‌السلام) قرار دارد و دارای ضریح مستقل است.


۱. ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، ج۳، ص۳۰.
۲. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۶۰.    
۳. حبیب طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۹۳.    
۴. حبیب طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۰۰.    
۵. ابن‌اعثم، احمد بن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۲۸.    
۶. مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۷.    
۷. ابن‌اعثم، احمد بن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۳۴.    
۸. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۷۹.    
۹. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۰.    
۱۰. مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۹۵.    
۱۱. ر. ک:طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۳۵.    
۱۲. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۰۳.    



زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، ج۱، ص۱۹۱-۱۹۴، برگرفته از مقاله «قبر حبیب بن مظاهر اسدی‌».    






جعبه ابزار