• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حامّة (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حامّة (به فتح حاء و تشدید میم)، از واژگان نهج‌البلاغه، به معنای قرابت مخصوص و خواص است. یک مورد از این مادّه در نهج‌البلاغه به كار رفته است.



حامّةبه معنای قرابت مخصوص و خواص است.


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - نامه ۵۳

به مالک اشتر مى‌نويسد: «وَلاَ تُقْطِعَنَّ لاَِحَد مِنْ حَاشِيتِكَ وَحَامَّتِكَ قَطِيعةً» «و به هيچ يک از اطرافيان و بستگان خود زمينى از اراضى مسلمانان وامگذار.»(شرح‌های نامه: )


یک مورد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۶.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۲.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۲۳، نامه ۵۳.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۱۵، نامه ۵۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۱، نامه ۵۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۸۹، نامه ۵۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۹۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۸۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۹۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۲۹۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۹۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حامة»، ج۱، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار