• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حامد بن عباس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حامد بن عباس (متوفای ۳۱۰ق)، از کارگزاران خلفای عباسی و وزیر مقتدربالله عباسی در قرن جهارم هجری قمری بود.



ابومحمد، حامد بن عباس، از وزیران عباسیان بود. در آغاز، فرماندار اقلیم فارسی بود. سپس بصره نیز به حوزه حکومتی او ضمیمه شد. آن‌گاه به بغداد فراخوانده و در سال ۳۱۱ق وزیر مقتدربالله عباسی شد و علی بن عیسی را جانشین خود کرد.
خلیفه طی قراردادی گردآوری خراج و مالیات سواد بغداد، کوفه، واسط، اهواز و اصفهان را به او واگذاشت. او نیز کالای مورد نیاز عامه را احتکار کرد که بالا رفتن قیمت‌ها و اعتراض مردم را درپی داشت. خلیفه او را از وزارت برکنار کرد و به واسط فرستاد و در آن‌جا مسموم شد و درگذشت.
حامد بن عباس مردی توانگر بود و چهارصد برده مسلح از او حفاظت می‌کردند و هزار و هفتصد تن پرده‌دارِ او بودند. او بخشنده، دست و دل باز، بلندنظر و مورد ستایش بود. چاله‌ای داشت که هر روز هزار دینار در آن می‌انداخت و هنگامی که پر شد، آن را پنهان کرد. زمانی که خلیفه فرمان مصادره اموال او را داد، به آن چاله دست یافت و یک میلیون دینار از آن خارج کرد. حامد از جمله کوشش‌گران در قتل حلاج بود.


۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۲۲۸.    
۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۴۹.    
۳. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۰۸.    
۴. تنوخی، محمد بن علی، نشوار المحاضرة، ج۱، ص۲۴.    
۵. مقدسی، محمد بن عبدالملک، تکمله تاریخ طبری، ص۳۱-۳۸.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام ج۲، ص۱۶۶.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۸۷.






جعبه ابزار