حارثة بن سراقه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حارثه بن سراقه از
انصار و شهدای
بدر است. درباره نحوه
شهادت او اختلاف است. همچنین برخی معتقدند او صاحب فرزند شده و برخی او را فاقد نسل دانستهاند.
حارثة (حارث)
بن سراقة
بن حارث
بن عَدی انصاری، از تیره
بنینجار قبیله خزرج است.
مادرش
امحارثه ربیع، دختر
نضر بن ضمضم، عمه
انس بن مالک نیز به همان تیره نسب میبرد.
از زندگی او، پیش از
هجرت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به
مدینه، اطلاعی در دست نیست. آن حضرت، در جریان پیمان برادری، میان او و
سائب بن عثمان بن مظعون جُمحی قرشی یا مَهجع پیمان برادری بست.
حارثه در
غزوه بدر، شرکت داشت و بنا بر قولی، با تیر
حبان بن عَرقه که به گلوی وی اصابت کرد، به شهادت رسید.
در خبر دیگری حارثه، حین تماشای نبرد بدر یا هنگام آشامیدن از آب حوض یا هنگام بیرون آمدن برای آگاهی از وضعیت دشمن، با اصابت تیری به شهادت رسید.
برخی شهادت حارثه را در
غزوه احد دانستهاند.
پس از رسیدن خبر شهادت حارثه، مادرش که بسیار بیتابی میکرد، خطاب به
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) گفت: «شما از محبت من به حارثه آگاهی! اگر بدانم فرزندم در
بهشت جای دارد، صبر و شکیبایی خواهم کرد» و پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در جواب او، با اشاره به وجود بهشتهای بسیار، حارثه را در برترین آنها و به عبارتی جای او را در فردوس برین دانست.
به نقل برخی منابع، حارثه از همسرش
شقیقه، دختر
مالک بن قیس، دو فرزند به نامهای
عبدالله و
امعبید داشت.
این درحالی است که برخی این دو را برادر و خواهر حارثه و خود وی را بینسل دانستهاند.
در برخی منابع صحابهنگاری، مدخل دیگری با عنوان حارث
بن سراقه اختصاص داده شده و تقریباً همان اطلاعات درباره حارثة
بن سراقه آورده شده است. به گمان قوی، هر دو ضبطهایی از یک نام بوده و در استنساخها تغییر یافته است؛ چنانکه
ابنحجر، ضمن درست دانستن حارثه، احتمال داده است که او برادری به نام حارث داشته است.
البته این استظهار، با همسانی اطلاعات دو نفر، ناسازگار است.
فهرست منابع:
(۱) ابنعبدالبر، يوسف
بن عبدالله، الاستيعاب في معرفة الاصحاب، تحقيق علي محمد البجاوي، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۲ق.
(۲) ابنالاثير، علي
بن محمد، اسد الغابه في معرفة الصحابه، بيروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
(۳) عسقلاني، ابنحجر، الاصابة في تمييز الصحابه، به کوشش علي محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۵ق.
(۴) سمعاني، عبدالکريم، الانساب، به کوشش عبدالرحمن، حيدرآباد، دائره المعارف العثمانية، ۱۳۸۲ق.
(۵) مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، تصحيح محمدباقر بهبودي و سيدابراهيم ميانجي و سيدمحمدمهدي موسوي خرسان، بيروت، دار احياء التراث العربي و مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق.
(۶) ابنکثير، اسماعيل
بن عمر، البداية و النهاية في التاريخ، بيروت، مکتبة المعارف، ۱۴۱۱ق.
(۷) ابنخياط، خليفة، تاريخ خليفة، به تحقيق مصطفي نجيب فواز و حکمت کشلي فواز، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۵ق.
(۸) سخاوي، محمد
بن عبدالرحمن، التحفة اللطيفة في تاريخ المدينة الشريفه، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۴ق.
(۹) ابنسعد، محمد، الطبقات الکبري، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۰ق.
(۱۰) ناس، محمد
بن سيد، عيون الاثر في فنون المغازي و الشمائل و السير (السيرة النبويه)، به کوشش ابراهيم محمد رمضان، بيروت، دارالقلم، ۱۴۱۴ق.
(۱۱) واقدي، محمد
بن عمر، المغازي، به کوشش مارسدن جونس، بيروت، مؤسسة الاعلمي، ۱۴۰۹ق.
(۱۲) ابنجوزي، عبدالرحمن
بن علي، المنتظم في تاريخ الملوک و الامم، به کوشش محمد عبدالقادر عطا و مصطفي عبدالقادر عطا و نعيم زرزور، بيروت، دارالکتب العلميه، ۱۴۱۲ق.
دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، برگرفته از مقاله «حارثة بن سُراقه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۴/۷.