• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جِیاد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: جِیاد (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: جیاد (مفردات‌قرآن)، اسب.


جِیاد: (الصَّافِنَاتُ الْجِیادُ)
[۱] ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    

«جِیاد» جمع‌ «جواد» در اینجا به معنای اسب‌های سریع‌السیر و تندرو است،
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۹.    
و در اصل از مادّه‌ «جود» و بخشش، گرفته شده،
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۱۱.    
منتهی «جود» در انسان از طریق بخشیدن مال است، و در اسب از طریق سرعت سیر.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۹۱.    



(إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ)
[۵] ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
(به خاطر بياور هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه جیاد جمع جواد است که واو آن در جمع به یاء قلب می‌شود، و اصل جیاد جواد- به کسره جیم- بوده، و معنایش تندرو است، گویا حیوان از دویدن بخل‌ نمی‌ورزد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۰۷.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۹۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۸.    
)

۱. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۹.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۱۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۹۱.    
۵. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۰۷.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۲.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۹۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۵۸.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جِیاد»، ص۱۷۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ص | لغات قرآن
جعبه ابزار