جَواب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَواب: (کَالْجَوابِ وَ قُدُورٍ)«جَواب» جمع
«جابیه» از مادّه
«جَوْب» به معنای حوض آب است، و از این تعبیر استفاده می‌شود که ظرف‌های بسیار عظیم غذاخوری، که هر کدام همچون حوضی بود برای
سلیمان (علیه‌السلام)، تهیه می‌دیدند، تا گروه کثیری بتوانند اطراف آن بنشینند و از آن
غذا بخورند، و اگر فراموش نکرده باشیم، در زمان‌های کمی قدیم نیز، بر سر سفره‌ها از مجمع‌های بزرگ برای خوردن غذا به صورت دسته‌جمعی استفاده می‌شد، و در حقیقت سفره آنها، همان ظرف بزرگ بود، و مثل امروز ظرف‌های مستقل و جدای از یکدیگر معمول نبود.
(يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ) (آنها هرچه سلیمان می‌خواست برایش می‌ساختند: معبدها، تمثال‌ها، ظروف بزرگ غذا به‌اندازه حوض‌ها، و دیگ‌های ثابت که از بزرگی قابل حمل و نقل نبود؛ و به آنان گفتیم: ای خاندان
داود!
شکر این همه
نعمت را به جا آورید؛ ولی عدّه کمی از بندگان من شکرگزارند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
جواب- جوابی، جمع
جابیه است، که به معنای حوضی است که آب در آن جمع شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جَواب»، ص۱۷۰.
