جورجیس بن بختیشوع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جورجیس بن بختیشوع، رئیس پزشکان بیمارستان جندی شاپور
ایران بود که
منصور عباسی در
سال ۱۴۸ ق او را برای معالجه خود فراخواند. او تا زمان پیری پزشک دربار بود و سرانجام به
سال ۱۵۲ ق در جندی شاپور درگذشت.
جورجیس، پسر
بختیشوع اوّل، از مردم
جندی‌شاپور ایران و رئیس پزشکان مدرسه و بیمارستان جندی شاپور بود.
منصور عباسی در سال ۱۴۸ ق او را برای معالجه خود فراخواند و این حادثه، نقطه آغاز ارتباط خاندان بختیشوع با دربار
بغداد محسوب می‌شود این خانواده نقش فراوانی در گسترش فرهنگ بین اعراب ایفا کردند. وقتی که بیماری
منصور بهبود یافت، به جورجیس سه هزار
دینار و سه
کنیز رومی زیباروی بخشید، ولی او از پذیرفتن کنیزها خودداری کرد و چون
منصور علّت نپذیرفتن کنیزکان را از او پرسید، گفت: «ما مسیحیان با بیشتر از یک زن ازدواج نمی‌کنیم و تا زمانی که همسرمان زنده باشد، با دیگری ازدواج نمی‌کنیم»؛ پس از آن موقعیّت وی نزد خلیفه بهتر شد.
او تا زمان پیری پزشک دربار بود. با فرا رسیدن دوره پیری، از خلیفه اجازه بازنشستگی گرفت و خلیفه با اعطای ده هزار دینار به او، وی را مرخص کرد. او به جندی شاپور بازگشت و در سال ۱۵۲ ق در آن جا درگذشت. جانشین او در ریاست مدرسه جندی شاپور، پسرش
بختیشوع دوم بود. او کتابی در طب دارد که
حنین بن اسحاق آن را از زبان سریانی به عربی ترجمه کرده است.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۷۲.
