جِنس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جِنس (به کسر جیم) یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای افراد و انواع مختلف است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص
عجز انسان از
آفرینش از این واژه استفاده نموده است.
این واژه چهار بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
جِنس (به کسر جیم) به معنای نوع شی‌ء، افراد و انواع مختلف آمده است.
چنان‌که گفته می‌شود: «
الْجِنْسُ: اَلضَّربُ مِن کُلِّ شَی‌ءِِ وَ الجَمع: الاَجناس.»
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عجز انسان از آفرینش فرموده‌اند:
«وَ لَوْ اجْتَمَعَ جَميعُ حَيَوانِها ... وَ أَصْنافِ أَسْناخِها وَ أَجْناسِها ... عَلَى إِحْداثِ بَعوضَة، ما قَدَرَتْ.» «اگر همه حیوان‌های زمین و اصناف سنخ‌های آن و انواع آن برای خلقت
پشه ریزی جمع شوند، نتوانند.»
همچنین آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی دیگر فرموده است:
«و قَدَّرَ أَقْواتَها، وَ أَحْصى أَجْناسَها.» «روزی آن‌ها را مقدّر کرده و انواع آن‌ها را تا آخر شمرده است.»
این واژه چهار بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جنس»، ص۲۳۳.
