جلیل دوست‌خواه اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جلیل دوست‌خواه اصفهانی، از دانشمندان، محققان و ادبای پرکار
اصفهان می‌باشد.
دکتر جلیل دوست‌خواه فرزند محمّدحسین، در سال ۱۳۱۲ش در
اصفهان متولّد شد و پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در دانشگاه تهران در رشته زبان و
ادبیات فارسی به ادامه تحصیل پرداخت و موفق به اخذ درجه دکترا گردید. او تا سال ۱۳۶۰ش به
تدریس در دانشگاه اصفهان و دانشگاه جندی شاپور
اهواز مشغول بود پس از آن از
ایران مهاجرت کرد و از سال ۱۳۷۰ش در استرالیا مقیم شده و به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های آن کشور مشغول شد. وی از دانشمندان، محققان و ادبای پرکار اصفهانی است که عمده وقت خود را صرف تحقیق درباره شاهنامه و فرهنگ و ادبیات ایران پیش از
اسلام نموده است.
کتاب‌های زیر از تالیفات و ترجمه‌های اوست:
۱. «هیمالیا» برگزیده شعرهای ۱۵تن از شاعران
اردو زبان هند و
پاکستان. ۲. «اوستا، نامه مینوی آیین زرتشت» ۳. ترجمه «آفرینش رستاخیز» پژوهشی معنی‌شناسی در ساخت
جهان‌بینی قرآنی، نوشته: «شینیاماکینو» ۴. اوستا کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایران» ۵. «داستان رستم و سهراب» به روایات نقالان ۶. ترجمه «پژوهشی در شاهنامه» تالیف: «کویاجی» ۷. «حماسه ایران» ۸. «اندر بلای سخت» (گزارش
سفر به
تاجیکستان، که در
مجله بخارا چاپ شده است). ۹. «ایران شناخت» ۱۰. «گزارش هفت خوان رستم» ۱۱. «رهیافتی به متن‌های اوستائی» ۱۲. «فرهنگ فارسی اصفهانی».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۶۲.
