جَفْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَفْر (به فتح جیم) یا
جفیر یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای تیردان و ظرفی که تیرها را در آن می‌گذارند است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تشویق به
جهاد از این واژه استفاده نموده است.
این واژه یک‌بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
جَفْر (به فتح جیم) یا جفیر به معنای تیردان و ظرفی که تیرها را در آن می‌گذارند، آمده است.
موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) روزی مردم را به جهاد خواند، گفتند: یا امیرالمؤمنین اگر خودتان بروید ما نیز می‌رویم: فرمود: آیا در این امر کوچک من خارج شوم بلکه باید در اینکار یکی از شجاعان شما خارج شود مرا خوش نیست لشکریان، شهر،
بیت المال و ... را بگذارم و در فوجی پشت فوجی خارج شوم:
«ثُمَّ أَخْرُجَ في كَتيبَة أَتْبَعُ أُخْرَى، أَتَقَلْقَلُ تَقَلْقُلَ الْقِدْحِ في الْجَفيرِ الْفارِغِ.» «سپس خارج شوم در فوجی در پشت فوجی، و حرکت کنم مانند: حرکت تیر بدون سر، در ترکش خالی.»
این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جفر»، ص۲۲۰.
