جعل مرکب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جعل مرکب به معنی قرار دادن چیزی برای چیزی دیگر است.
جعل مرکب ، مقابل
جعل بسیط و به معنای قرار دادن چیزی برای چیز دیگر ـ
جعل شیی ء لشیء ـ می باشد ، به گونهای که معنای "
کان ناقصه " را افاده نماید ، مانند :
جعل وجوب برای
نماز از سوی
شارع .
امام خمینی جعل را به دو قسم مرکب و بسیط تقسیم میکند
و
جعل را در عرفانی به معنای ظهور و اظهار میداند؛ یعنی اعیان و ماهیات به مرحله ظهور میرسند. ایشان در فلسفه
جعل را ایجاد شیء میداند نه اینکه
جاعل شیء را شیء قرار دهد.
امام خمینی وجود را
مجعول میداند و همه خیرات و کمالات را به وجود نسبت میدهد و ماهیات غیر
مجعول و حدود عدمی وجود میداند که همه شرور و آفات به آنها نسبت داده میشود.
ایشان در فلسفه ازآنجاکه کثرات را لحاظ میکند و برای کثرات خلقی، وجوداتی قائل است، وجود را به وجود
جاعل و وجودات
مجعول تقسیم میکند و ماهیات را غیر
مجعول میداند.
اما در فضای عرفانی از آن رو که وجود را واحد شخصی میداند و اصولاً کثرتی نمیبیند تا یکی
جاعل و دیگری
مجعول باشد، وجود را فوق
جعل و ماهیات را که ظهورات وجودند،
مجعول و آینهها و ظهورات یا مراتب ظلی و تنزلات معرفی میکند.
البته مقصود امام خمینی از
جعل ماهیات، مخالفت با مسئله اصالت وجود، آنگونه که در فلسفه متعالیه مطرح است نمیباشد، بلکه تاکید بر وحدت شخصی وجود و نفی هرگونه تکثر و تعدد در هستی است پس اگر تنها یک وجود و یک موجود است، در این صورت
جعل وجود و ایجاد موجودی دیگر معنا نخواهد داشت. بر این اساس امام خمینی بین سه نظریه ۱- اصالت وجود و
مجعولیت ماهیت ۲-
مجعولیت ماهیت ۳-
مجعولیت وجود و اعتباریت
ماهیت، جمع کرده است.
•
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۷۷، برگرفته از مقاله «جعل مرکب». •
دانشنامه امام خمینی ، تهران،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ، ۱۴۰۰ شمسی.