ابومحمد جعفر بن بشیر وشاء بجلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فقحة العلم ابومحمد جعفر بن بشیر وشاء بجلی کوفی (م ۲۰۸ هـ)، از اصحاب
امام رضا (علیهالسّلام) و از محدثان و فقهای موثق
شیعه بود.
ابومحمد جعفر بن بشیر وشاء بجلی کوفی، ملقب به فقحة العلم، اهل
کوفه و از موالی
قبیله بجیله بود
و او را به خاطر علوم زیادی که میدانست، فقحة العلم (شکوفه علم) لقب داده بودند.
ابومحمد از اصحاب و یاران امام رضا (علیهالسّلام) بود
و از ایشان و کسانی مانند
داود بن سرحان،
داود بن کثیر رقی،
اسماعیل بن محمد خزاعی و
اسماعیل بن فضل هاشمی روایت نمود.
محمد بن حسین بن ابیالخطاب،
صالح بن سندی،
محمد بن اسماعیل بن بزیع،
محمد بن خالد برقی و
صفوان بن یحیی از او روایت کردهاند.
ابومحمد از محدثان و فقهای موثق شیعه و فردی زاهد و عابد بود و از افراد موثق روایت کرده و راویان او نیز موثق بودند.
نجاشی درباره وی میگوید: او در محله قبیله بجیله مسجدی داشته که تا الان باقی است و بسیاری از
شیعیان هنگامی که به کوفه وارد میشوند، در آن مسجد نماز میگزارند.
ابومحمد وشاء کتابی داشت که روایات
امام صادق (علیهالسّلام) را که از طریق امام رضا (علیهالسّلام) نقل شده، در آن جمعآوری کرده بود.
دیگر آثار او کتابهای المشیخه که همانند کتاب
حسن بن محبوب اما کوچکتر از آن بوده الصلاة، المکاسب، الصید الذبائح و النوادر میباشد.
ابومحمد سرانجام در سال ۲۰۸ هـ در ابواء، منطقهای میان
مکه و
مدینه درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۲۹، برگرفته از مقاله «ابومحمد جعفر بن بشیر وشاء بجلی».