جعفر بن احمد ایلاقی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جعفر بن احمد ایلاقی(زندگی
قرن ۴ق) معروف به ابن رازی از فقیهان و محدثان مورد اعتماد
شیعه در قرن چهارم هجری قمری، معاصر با
شیخ صدوق (م.
۳۸۱ق) بود.
ابومحمد جعفر بن احمد بن علی قمی
ایلاقی مشهور به ابن رازی ساکن
ری بود
و از فقیهان و محدثان مورد اعتماد شیعه در سده چهارم،
معاصر با شیخ صدوق
(م. ۳۸۱ق) بود و فردی عظیم الشان به شمار می‌رفت.
او دانش خویش را از استادان و شیوخ بسیاری فراگرفته که از آن جمله می‌توان از افرادی چون
سهل بن احمد دیباجی،
محمد بن همام اسکافی،
حسن بن حمزه علوی و
تلعکبری یاد کرد.
شیخ طوسی وی را در زمره کسانی دانسته که از
امامان (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند.
از شاگردان
ایلاقی، تنها
محمد بن علی دقّاق را می‌شناسیم که تفسیر منسوب به
امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را از او روایت کرده است.
ایلاقی دارای تالیفات و آثار بسیاری بوده است.
کراجکی در فهرست خویش نقل می‌کند که وی ۲۲۰ کتاب را در ری و
قم تصنیف کرده بود.
از جمله آثار وی که در منابع آمده، عبارت‌اند از:
- الاعمال المانعات من دخول الجنّه،
- جامع الاحادیث،
- المنبی ء عن زهدالنبی (صلی الله علیه و آله)،
- العروس،
- المسلسلات،
- الغایات،
- دفن المیت،
- ادب الامام والماموم
- و نوادر الاثر فی علی خیر البشر.(دیگر منابع:
تاریخ درگذشت
ایلاقی به دست نیامد؛ اما در سده چهارم می‌زیسته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «جعفر
ایلاقی»، ج۲، ص۱۵۴.
