جزره صالح بن محمد اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَزَرَه ابوعلی صالح بن محمد بغدادی بخاری اسدی (۲۱۰-۲۹۴ هـ)، از
محدثان اهل‌سنت در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعلی صالح بن محمد بن عمرو بن حبیب بغدادی بخاری اسدی، ملقب به جزره، گویند: علت ملقب شدن وی به «جزره» آن بود که در هنگام قرائت بر بعضی از مشایخ، کلمه «خَرزَة» را به اشتباه «جَزَرة» خواند.
صالح بن محمد را به عنوان حافظ بزرگ، حجت و
محدث شرق ذکر کرده‌اند. برخی بر این باورند که او در عصر خودش در
عراق و
خراسان از جهت حافظه همانندی نداشت،
تا آنجا که مدتی در
ماوراءالنهر به کمک حافظه خود
حدیث نقل کرد و اشتباهی از او گرفته نشد.
صالح در سال ۲۵۳ هـ به
نیشابور رفت و بعد از مدتی به
مرو سفر کرد و در سال ۲۶۶ هـ به
بخارا رفت و مورد توجه امیر
اسماعیل بن احمد سامانی (حکومت ۲۷۹-۲۹۵ هـ) قرار گرفت و در همان‌جا ازدواج کرد.
خطیب بغدادی او را
ثقه، عارف، صدوق و شوخ‌طبع معرفی کرده است.
صالح بن محمد در سال ۲۱۰ هـ در
کوفه یا ۲۰۵ هـ در
بغداد متولد شد.
صالح بن محمد در بخارا سکونت کرد و برای کسب دانش و اخذ
حدیث به بلاد مختلف از جمله
شام،
مصر و خراسان سفر کرد و از بزرگانی چون
یحیی بن معین،
سعید بن سلیمان،
ابونصر تمار و
احمد حنبل حدیث شنید.
مسلم بن حجّاج،
احمد بن
علی بن جارود اصفهانی و
خلف بن محمد خیام از وی روایت کرده‌اند.
کتاب‌های النوادر، تفسیر القرآن و الجرح و التعدیل آثار صالح بن محمد است.
صالح بن محمد در
ذی حجه سال ۲۹۳ یا ۲۹۴ در بخارا درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۹، برگرفته از مقاله «ابوعلی صالح بن محمد بغدادی».
