جزای غیر قابل تکرار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جزای غیر قابل تکرار به معنی عدم امکان وقوع مکرّر جزاى
جمله شرطیه با تعدّد یا تکرار
شرط است.
جزاى غیر قابل تکرار ، جزایى است که بیش از یک بار انجام نمى شود ؛ یعنى با یک بار انجام ، موضوع آن منتفى مى گردد ، مانند : شکسته شدن
نماز که یک بار است و با تعدد شرط تکرار نمى شود ؛ به خلاف جزاى قابل تکرار که مى توان آن را چند مرتبه انجام داد .
هر گاه دو
جمله شرطی _ یا بیش تر _ وجود داشته باشد که شرط در آن‌ها متعدد و
جزا یکى باشد ، دو فرض متصور است : گاهى
جزا قابل تکرار است ـ که در جاى خود بحث خواهد شد ـ و گاهى قابل تکرار نیست ؛ چنان که در
روایت آمده است: " اذا خفى الاذان فقصّر و اذا خفیت الجدران فقصّر " .
جزا در این دو جمله ، " فقصّر " است و از آن جا که
صرف الوجود نماز شکسته ، مطلوب است و
صرف الشى ء لا یتثنى و لا یتکرر ، پس نماز قابل تکرار نیست ، چون اگر با
قصد قربت تکرار شود ،
بدعت است و اگر بدون قصد قربت باشد ، بیهوده است .
در
تعارض میان دو جمله یاد شده ، باید در یکى از آن دو
تصرف شود.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۷۵، برگرفته از مقاله «جزای غیر قابل تکرار».
