جزئیت شرطیه متصله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جزئیت شرطیه متصله یکی از
اصطلاحات به‌کار رفته در
علم منطق بوده و به معنای دائمی نبودن حکم به
اتصال تالی و
مقدم در
قضیه شرطیه است.
قضیه شرطیه در صورتی کلی است که حکم به
اتصال تالی و مقدم (در شرطیه
متصله)
یا انفصال تالی از مقدم (در
شرطیه منفصله) مربوط به تمام زمان‌ها باشد و هنگامی
جزئی است که به
اتصال تالی و مقدم
یا انفصال تالی از مقدم در بعضی زمان‌ها حکم شود.
در ادامه برای هر یک نمونه‌ای آورده می‌شود:
۱. قضیه شرطیه کلی
متصل: هر گاه این
انسان باشد، حیوان است.
۲. قضیه شرطیه کلی منفصل: عدد صحیح، همیشه
یا زوج است
یا فرد.
۳. قضیه شرطیه جزئی
متصل: گاهی اوقات اگر چیزی حیوان است، انسان است.
۴. قضیه شرطیه جزئی منفصل: گاهی اوقات چنین است که انسان
یا به پشت خوابیده
یا نشسته است.
بنابراین، کلیت و جزئیت قضایای شرطی، منوط به کلیت
یا جزئیت مقدم و تالی آن‌ها نیست، بلکه کلیت آن مرتبط با کلیت حکم به
اتصال یا انفصال در تمام زمان‌ها و در کلیه اوضاع و جزئیت آن مربوط به جزئیت زمان و احوال حکم به
اتصال یا انفصال است.
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
• خوانساری، محمد، منطق صوری.
•
مظفر، محمدرضا، المنطق. • قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «جزئیت شرطیه متصله»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۱۴.
